اعتماد اجتماعي و عوامل مرتبط با آن ( مطالعه پيمايشي جوانان شهر مشهد )

اعتماد اجتماعي يكي از جنبه هاي مهم روابط انساني، است كه زمينه را براي ايجاد ارتباط و همكاري ميان اعضاي جامعه فراهم مي كند. از اين روي اعتماد اجتماعي همواره از اهميت زيادي برخوردار بوده است. در جوامع مدرن ايجاد تغييرات گسترده در شيوه ساماندهي اجتماعي، تقسيم كار گسترده، افزايش فاصله زماني و مكاني روابط، و افزايش عدم تعين در حيات اجتماعي موجب شده است كه اعتماد اجتماعي به ويژه دو بعد اعتماد تعميم يافته و نهادي آن بيش از پيش اهميت و ضرورت پيدا كند. اين پژوهش درصدد تبيين جامعه شناختي اعتماد اجتماعي جوانان شهر مشهد است. حجم نمونه 384 نفر محاسبه شده، و نمونه گيري به روش خوشه اي چندمرحله اي انجام گرفته است.در اين پژوهش اعتماد اجتماعي در سه بعد بين شخصي، تعميم يافته و نهادي مورد سنجش قرار گرفته است. يافته هاي توصيفي پژوهش نشان داد كه ميزان اعتماد اجتماعي در بين 5/25 درصد از پاسخگويان زياد، 1/53 درصد متوسط و 4/21 درصد كم مي باشد. فرضيات تحقيق مستخرج از مدل نظري، دلالت بر وجود رابطه متغيرهاي گستردگي روابط اجتماعي، احساس عدالت، و فردگرايي خودخواهانه با اعتماد اجتماعي دارد. در سطح تجربي، استدلال هاي نظري تحقيق از طريق روش تحليل رگرسيون مورد داوري قرار گرفته است. بر مبناي نتايج تبييني تحقيق، همبستگي معناداري بين هر سه متغير مستقل و ابعاد اعتماد اجتماعي وجود دارد. با توجه به نتايج بدست آمده از آزمون رگرسيون گام به گام متغيرهاي گستردگي روابط اجتماعي و احساس عدالت در مدل نهايي باقي ماندند و متغير فردگرايي خودخواهانه اگرچه همبستگي معناداري با اعتماد اجتماعي دارد اما به عنوان متغير پيش بين از مدل نهايي خارج گرديد. بر اساس ضريب تعيين تعديل شده بدست امده در مدل نهايي، مي توان گفت كه 36 درصد از تغييرات اعتماد اجتماعي توسط دو متغير احساس عدالت و گستردگي روابط اجتماعي تبيين مي شود.همچنين نتايج آزمون رگرسيون نشان داد كه وزن متغير احساس عدالت در تبيين اعتماد اجتماعي جوانان بيشتر از ساير متغيرهاي مستقل موجود در تحليل است.