تحليل تأثير متغيرهاي كلان اقتصادي بر ريسك درماندگي بانك‌هاي ايران

ثبات مالي بانك‌ها و جلوگيري از ورشكستگي بانك‌ها به عنوان هسته اصلي فعاليت‌هاي پولي و مالي، از اهميت بسياري برخوردار است. اين پژوهش تأثير متغيرهاي كلان اقتصادي را بر ريسك درماندگي بانك‌هاي ايران تحليل مي‌كند. در اين راستا 18 بانك دولتي و خصوصي طي سال‌هاي (1395-1386) مورد مطالعه قرار گرفت. جهت آزمون فرضيه‌ها، از تحليل رگرسيون چندمتغيره و روش گشتاورهاي تعميم يافته مبتني بر داده‌هاي تابلويي استفاده شد. نتايج حاصل از آزمون فرضيه‌ها نشان مي‌دهد كه تورم و رشد توليد ناخالص داخلي بر ريسك درماندگي بانك‌هاي ايران تأثير مستقيم و معناداري دارد و شاخص دارايي‌هاي ثابت و وثيقه‌هاي تمليك‌شده (متوسط قيمت يك مترمربع واحد مسكوني در 32 شهر منتخب)، حجم نقدينگي، درآمدهاي نفتي و درآمدهاي مالياتي دولت بر ريسك درماندگي بانك‌هاي ايران تأثير معكوس و معناداري دارد. همچنين متغيرهاي كنترلي ريسك اعتباري و ريسك نقدينگي تأثير مستقيم و معنادار بر ريسك درماندگي بانك‌ها داشته و متغيرهاي كنترلي نسبت سرمايه و اندازه بانك تأثير معكوس و معناداري بر ريسك درماندگي بانك‌هاي مورد مطالعه ايران دارند.