عنوان مقاله :
بررسي رابطه پويايي رشد پول و تورم درايران: يك تحليل اكونوفيزيك از رابطه مقداري پول
پديد آورندگان :
فرخي بالاجاده ، حشمت اله دانشگاه آزاد واحد اليگودرز , خوچياني ، رامين دانشگاه آيت اله بروجردي , آسايش ، حميد دانشگاه آيت اله بروجردي
كليدواژه :
پايه پولي , نقدينگي , همدوسي , تبديل موجك , نظريه مقداري پول (QMT)
چكيده فارسي :
در تحقيق حاضر، با ارائه روش موجك و تحليل همدوسي به تبيين مجدد ارتباط ميان رشد پول (پايه پولي و نقدينگي) و تورم در اقتصاد ايران پرداخته شد، بدين منظور با استفاده از داده‌‌هاي دردسترس فصلي (1396-1361) همدوسي متغيرهاي مزبور در افق‌هاي زماني متفاوت مورد بررسي قرار گرفت. نتايج نشان مي‌دهد، در بررسي ﺭﺍﺑﻄـهﻱ ﺑﻴﻦ ﻧﻘﺪﻳﻨﮕﻲ ﻭ ﺗﻮﺭﻡ، ﺳﻴﺎﺳﺖﻫﺎي پولي شكل‌گرفته بر اساس تغييرات نقدينگي ﻧﺘﻴﺠـﻪﻱ ﻗﺎﺑـﻞملاحظه‌اي ﺑﺮﺗﻮﺭﻡ نداشته است. اما رشد پايه پولي درميان‌مدت و بلندمدت رابطه مستقيم با تورم داشته و بيشتر از متغير نقدينگي نظريه مقداري پول را در ايران توجيه مي‌كند، لذا بنظر مي‌رسد ﺩر ﺑﻠﻨﺪﻣﺪﺕ تغيير عامل نقدينگي ﺍﺳﺘﺮﺍﺗﮋﻱ ﻣﻨﺎﺳﺒﻲ ﺑﺮﺍﻱ ﺍﻗﺘﺼـﺎﺩ ﺍﻳـﺮﺍﻥ ﺑـﻪ ﺷـﻤﺎﺭ ﻧﻤﻲﺁﻳﺪ. اما نتايج در مورد پايه پولي نشان مي‌دهد كه در ميان‌مدت و بلندمدت تاثير قابل ملاحظه‌اي در سياست‌هاي پولي و تورم خواهد داشت. به سخني ديگر عليرغم اينكه مطالعه حاضر نشـان مـي‌دهد، در كوتاه‌مدت و ميان‌مدت متغيرنقدينگي درونزا (عامل پس‌رو) است، اما بـر اسـاس اطلاعـات موجـود، نمي‌توان فرضيه برونزايـي پايه پولي در اقتصـاد ايـران را رد نمود، لذا در بلندمدت، برمبناي نظريه مقداري پول، عرضه پول ( بويژه پايه پولي) همچنان يك ابزار سياسـتي قدرتمند دراختيـار بانك مركزي ايران است. با توجه به قابليت‌هاي ويژه روش موجك در بررسي همزمان عليت كوتاه‌مدت و بلندمدت بين سري‌هاي زماني متغيرها، نمي‌توان در همه‌ي افق‌هاي زماني تورم را پديده پولي دانست.
عنوان نشريه :
فصلنامه نظريه هاي كاربردي اقتصاد
