تحليل بار وارد بر سازه پوشش تونل‌هاي حفاري مكانيزه-مطالعه موردي تونل انتقال آب سد زاينده رود به كاشان

به منظور برآورد بار سنگ وارد بر تونل‌ها روش‌هاي تجربي، تحليلي يا عددي مورد استفاده مهندسين طراح تونل مي‌باشند. در برآورد بارسنگ به هر كدام از روش‌هاي مذكور بعضاً اختلاف زيادي بين نتايج حاصل از روش‌هاي مختلف مشاهده مي شود. هدف از تحقيق حاضر، ارزيابي روش‌هاي تجربي و عددي برآورد بارسنگ وارد بر سيستم نگهدارنده تونل‌هاي سگمنتال با استناد به داده‌هاي ابزار دقيق در تونل انتقال آب از سد زاينده رود به شهر كاشان مي‌باشد. به اين منظور تمامي روش‌هاي تجربي موجود در ادبيات فني مورد ارزيابي و بررسي قرار گرفته‌اند. همچنين مدل‌سازي عددي در نرم‌افزارهاي SAP و PLAXIS2D انجام شده است.  نتايج حاصل از روش‌هاي تجربي و عددي با نتايج حاصل از برداشت‌هاي ميداني و ابزاربندي مقايسه شده و نتايج آن مورد تفسير و بررسي قرار گرفته است. نتايج نيروهاي داخلي لاينينگ حاصل از تحليل در نرم افزار PLAXIS و نتايج نيروهاي داخلي در نرم‌افزار SAP2000 (بر اساس بار سنگ حاصل از روش‌هاي تجربي) مورد بررسي، مقايسه و تفسير قرار گرفتند. بر اساس نتايج حاصل از مدلسازي هاي عددي، برآورد حاصل از تحليل در نرم‌افزار Plaxis براي تمام شرايط توده‌سنگ ميزبان،نتايجنزديك‌تري را به برداشت هاي ميداني نشان مي دهد. با توجه به تحليل، نتايج روش‌هاي گوئل و جتوا و همچنين گوئل و همكاران كه مبنتي بر سيستم طبقه‌بندي RMR هستند با استفاده از مقادير RMR Basic به عنوان نزديكترين تخمين به برداشت هاي ميداني در برآورد  بارسنگ معرفي شده‌اند.