عنوان مقاله :
مدلسازي عوامل مؤثر بر مدتزمان پيادهروي و انتخاب شيوه پيادهروي در تمامي سفرها: مدلهاي مدتزمان و لوجيت از دادههاي تورمبناي سفر
پديد آورندگان :
باغباني ، آسيه دانشگاه علموصنعت ايران - دانشكده مهندسي عمران , شريعت مهيمني ، افشين دانشگاه علموصنعت ايران - دانشكده مهندسي عمران , رحماني ، سعيد دانشگاه علموصنعت ايران - آزمايشگاه تحقيقاتي ترافيك , صياد ، امين دانشگاه آزاد- واحد علوم و تخقيقات - دانشكده مهندسي , مهدي زاده ، ميلاد دانشگاه علم و صنعت ايران - دانشكده مهندسي عمران
كليدواژه :
مدتزمان پيادهروي , مدل لوجيت دوتايي , مدل مدت زمان , حملونقل غيرموتوري
چكيده فارسي :
تشديد مشكلات ترافيكي از قبيل ازدحام، آلودگي و كمبود منابع توسعه زيرساختهاي حملونقلي بخصوص در كشورهاي درحالتوسعه از يك سو و كاهش شاخصهاي فعاليت بدني از سوي ديگر سبب شده پيادهروي به عنوان يك شيوه حملونقل غيرموتوري و پاك موردتوجه تصميمگيران قرار گيرد. اين پژوهش به بررسي عوامل تأثيرگذار بر ميزان پيادهروي و انتخاب شيوهي پيادهروي در تمامي سفرهاي روزانه پرداخته است. بدين منظور از مدلهاي لوجيت و مدتزمان براي مدلسازي استفاده شده است. در اين مطالعه از دادههاي بهنگامسازي طرح جامع حملونقل شهر مشهد استفاده شده است. نتايج مدلها نشان ميدهد عوامل مختلفي مانند بعد خانوار، سن كم و تراكم مسكوني رابطه مستقيمي با مدتزمان پيادهروي و انتخاب شيوهي پيادهروي در تمامي سفرهاي روزانه دارد. همچنين يافتهها حاكي از اين است كه مردها (در مقايسه با زنها) و افراد با سطح تحصيلات بالاتر مدتزمان بيشتري را صرف پيادهروي روزانه ميكنند. نتايج بررسي رفتار گروههاي مختلف شغلي نشان ميدهد كه به طور كلي دانشآموزان بيش از ساير گروههاي شغلي پيادهروي ميكنند. فراهم كردن بسترهاي لازم و ارائه سياستهاي تشويقي در جهت افزايش ميزان پيادهروي در نهادهاي دولتي و شركتهاي خصوصي ميتواند موجب ارتقاي سطح پيادهروي در سطح جامعه و بهخصوص كارمندان شود.
عنوان نشريه :
مهندسي حمل و نقل