بررسي رمان «گذري به هند» اثر فورستر از منظر فمنيسم پسااستعمار

ادوارد مورگان فورستر رمان‌نويس سرشناس بريتانيايي، در اوايل قرن بيستم با نوشتن رمان «گذري به هند» به شهرت جهاني رسيد. او اولين رمان‌نويس برجسته‌اي است كه از استعمار انگليس در هند انتقاد كرد و همين موضع ضداستعماري فورستر موجب شد تا «گذري به هند» از ديدگاه نقد پسااستعماري قابل‌تحليل باشد. اين مقاله با روش توصيفيتحليلي به بررسي جايگاه فورستر در گفتمان پسااستعماري مي‌پردازد و سپس به اين سؤال پاسخ مي‌دهد كه رويكرد زنانِ رمان «گذري به هند» نسبت‌به تجربۀ استعمار چگونه است. زنان در اين رمان به سه گروه تقسيم مي‌شوند؛ گروه اول، «زنان انگليسي متأهلي» هستند كه سركوب استعماري را به شكلي منفعلانه پذيرفته‌اند و در برخورد با بوميان، خط‌مشي استعمارگران را دنبال مي‌كنند. گروه دوم، «زنان مجرد انگليسي» هستند كه در‌مقابل سركوب استعماري مقاومت مي‌كنند و در‌پي رهايي بوميان از سركوب استعماري هستند. اين گروه نتوانسته‌است در موضع فمنيسم استعماري خود، خواسته‌هاي طيف متنوع زنان رمان را نمايندگي كند و در‌نتيجه با بازنمايي دلخواه خود به سركوب زنان بومي كمك مي‌كند. گروه سوم را «زنان هندي» تشكيل مي‌دهند؛ آن‌ها از سركوبي سه لايه رنج مي‌برند.