مدل ‌سازي داده ‌هاي مهندسي آب با استفاده از روش رگرسيون فازي استوار كمترين مربعات پيراسته

روش هاي برآورديابي پارامترهاي مدل هاي رگرسيون فازي كمترين مربعات خطا حساسيت (بسيار) زيادي نسبت به داده هاي پرت دارند. اغلب روش هاي موجود برآورديابي پارامترهاي اين مدل ها با رويكرد كمترين مربعات خطا، تحت تأثير داده هاي پرت، برآوردهايي نامناسب، دور از انتظار و با خطاي زياد ارائه مي دهند. لذا در اين مطالعه يك مدل رگرسيون فازي استوار كمترين مربعات پيراسته براي مدل سازي متغيرهاي ورودي حقيقيمقدار و متغير خروجي فازيمقدار معرفي خواهد شد. در اين رويكرد، تابع هدف در برآورديابي پارامترهاي مدل به گونه اي ساختاربندي مي شود كه مجموع تا از كوچك‌ترين توان دوم باقيمانده هاي مرتب‌شده كمينه شوند. اين روش داراي الگوريتمي است كه با جستجو در مجموعه مشاهدات به برآورد بهترين پارامترهاي مدل بر اساس تركيب هاي مختلف انتخاب  مشاهده خوب از مجموعه تايي مشاهدات، مي پردازد. اين موضوع باعث كاهش تأثير مشاهدات پرت در فرآيند برآورديابي پارامترهاي مدل مي شود. در انتها كاربرد روش پيشنهادي اين مقاله در مدل سازي داده هاي واقعي در مهندسي آب (آب شناسي) كه اغلب شامل مشاهدات پرت هستند، موردبررسي و مطالعه قرار مي گيرد. ازاين‌رو، در اين مطالعه به مقايسه بين روش پيشنهاد شده در اين مقاله و روش متداول رگرسيون كمترين مربعات فازي كه در آن مشاهدات پرت و مشاهدات خوب تأثير يكساني در برآورديابي پارامترهاي مدل دارند، پرداخته مي شود. نتايج تجربي اين مطالعه كاربردي برتري برازش بهتر روش پيشنهادي بر اين داده ها را در مقايسه با روش متداول رگرسيون فازي كمترين مربعات خطا نشان مي دهد. همچنين روش پيشنهاد شده در اين مقاله مشاهدات پرتي را كه تأثير نامطلوبي در برآورديابي پارامترها داشته اند را مشخص نموده است.