وقف و ابتداء در حروف مقطعه بر اساس مصاحف اميري و مركز طبع و نشر

در مورد دانش وقف و ابتدا از قرون نخست كتب زيادي نوشته شده و در آن‌ها به اظهار نظر در خصوص مباني و مواضع وقف و ابتدا پرداخته شده است؛ اما بررسي تطبيقي بين ديدگاه‌هاي عالمان در اين موضوع كمتر صورت گرفته است، به خصوص تطبيق بين ديدگاه‌هاي عالمان شيعه و سني تقريباً مورد غفلت مي‌باشد. اين تطبيق مي‌تواند به نوعي نشانگر و القاكننده معاني دقيق قرآن كريم باشد، وضعيت علايم را بررسي كند و راهنمايي براي قاري قرآن كريم در قرائت صحيح باشد. در اين پژوهش، نظر شيخ محمدعلي خلف الحسيني كه يكي از علماي برجسته الازهر در حوزه وقف و ابتدا مي‌باشد به شكل تطبيقي با نظر گروه محققان مركز طبع و نشر قرآن كريم در موضوع «وقف و ابتداي حروف مقطعه در قرآن كريم» بررسي شده است. روش تحقيق در نوشتار حاضر روش كتابخانه‌اي است كه ديدگاه‌ها به صورت توصيفي ارائه و سپس تحليل مي‌گردند. اين بررسي در تمامي ده موردي كه حروف مقطّعه در قرآن كريم جزء آيه مي‌باشند و علامت وقف دارند دو مصحف اميري و مركز طبع و نشر با يك‌ديگر اختلاف دارند و هركدام از آن‌ها از يك علامت مشترك در اين مواضع استفاده نموده‌اند. علامت مصحف اميري در اين مواضع «ج» و علامت مصحف مركز طبع و نشر «قلي» مي‌باشد، كه اين مسأله اهمّيّت پژوهش در اين زمينه را دو چندان مي‌كند. در اين مورد بعد از بررسي و مقايسه و تحليل نظرات مشخص گرديد كه ديدگاه مصحف اميري در موردعلامت‌گزاري وقف «جائز» به وسيله علامت «ج»، صحيح‌تر و به قول تفسيري «ارجح» نزديك‌تر مي‌باشد.