سبك‌شناسي ديدگاه فمينيستي در كتاب «چراغ‌ها را من خاموش مي‌كنم» بر اساس ديدگاه لوكاچ

با ظهور رنسانس، رمان به علت برخورداري از قابليت نشان دادن واقعيت هاي زندگي، جاي حماسه را مي گيرد و در نيمه اول قرن بيستم، جورج لوكاچ، رمان‌هاي رئاليستي را به عنوان اصلي ترين شكل اثر ادبي هم‌خوان با جامعه بورژوايي مطرح مي كند. با پيوستن به مكتب ماركسيسم، ديدگاه هاي فمينيستي در آثارش نمود پيدا مي كند. در ايران نيز رمان «چراغ ها را من خاموش مي كنم»، اثر زويا پيرزاد يكي از رمان هاي زن محوري است كه در سال هاي اخير با دغدغه بررسي دنياي زنان جاي خود را در ميان رمان هاي معاصر فارسي باز كرده است. با توجه به اهميت اين رمان در جريان نوشتار زنانه در ادبيات داستاني، اين جستار به شيوه تطبيقي مبتني بر مؤلفه هاي فمينيستي بر اساس ديدگاه لوكاچ تلاش كرده است به واكاوي عناصر سبكي نوشتار زنانه بپردازد و به اين نتيجه دست يافته است كه پيرزاد آگاهانه اغلب ويژگي هاي نوشتار زنانه را برگزيده و به كار گرفته است و نشان دهنده ديدگاه فمينيستي نويسنده به جامعه و مخصوصاً زنان است. يافته هاي پژوهش نشان مي دهد در اين رمان در سطوح مختلف متن، واژگان، جملات، گفتمان و ديدگاه زنانه نمود يافته است.