تعيين رابطه بين جهت گيري انگيزاننده هدف با گرايش به مسيرهاي شغلي بدون مرز و متنوع )موردمطالعه: شركت پروژه هاي نيروگاهي ايران (مپنا)

در دنيايي كه هرساله ميليون‌ها شغل به دليل تغييرات تكنولوژي از بين رفته و ميليون‌ها شغل جديد ايجاد مي‌شود، مسئله اشتغال و افزايش بهره‌وري شغلي به يكي از مهم‌ترين مسائل براي افراد تبديل‌شده است؛ ازآنجاكه مسير شغلي بدون مرز و مسير شغلي متنوع به‌عنوان يكي از عوامل مهم در افزايش بهره‌وري شغلي شناخته‌شده‌اند، در اين مقاله به بررسي نقش انگيزاننده جهت‌گيري هدف بر مسير شغلي بدون مرز و مسير شغلي متنوع پرداخته‌شده است. تحقيق حاضر ازنظر هدف كاربردي، ازنظر رويكرد و ماهيت پژوهش عليمعلولي، ازنظر روش جمع‌آوري داده، توصيفي پيمايشي و ازنظر نوع داده، كمي مي‌باشد. جامعه آماري پژوهش شامل كليه مديران پروژه‌هاي شركت مپنا به تعداد 414 نفر است. حجم نمونه با استفاده از رابطه كوكران 201 نفر برآورد شد. چهار فرضيه اين پژوهش با استفاده از روش تحليل عاملي و مدل‌سازي معادلات ساختاري مورد آزمون قرار گرفت. نتايج تحقيق نشان‌دهنده آن است كه گرايش به يادگيري تأثير مثبت و معناداري بر مسير شغلي متنوع و مسير شغلي بدون مرز داشته و بدين ترتيب مسير شغلي متنوع و مسير شغلي بدون مرز شامل توسعه مهارت‌ها بوده و گرايش به يادگيري به افراد كمك مي‌نمايد تا به توسعه و تقويت مهارت‌هاي موردنياز محيط شغلي بپردازند. همچنين نتايج نشان‌دهنده اين بود كه گرايش به عملكرد تأثير منفي بر مسير شغلي متنوع و مسير شغلي بدون مرز دارد. دغدغه اصلي افراد عملكرد محور حفظ موفقيت در شغل فعلي بوده و يادگيري اهميت خاصي ندارد نگراني در مورد حفظ شغل ممكن است باعث تمايل به حفظ ثبات شده و به امنيت شغلي كمك نمايد. افراد با گرايش به عملكرد ممكن است به دليل تجربه كردن عدم امنيت شغلي در جستجوي ثبات سازماني باشند.