الگوي توزيع رطوبت در خاك لومي شني از يك منبع نقطه‌اي زيرسطحي

با توجه به كاهش كيفيت و كميت منابع آبي در اغلب استان‌هاي كشور و لزوم استفاده پايدار از سامانه‌هاي آبياري تحت‌فشار طراحي و اجراي دقيق آن‌ها ضرورت دارد. يكي از روش‌هاي جديد آبياري موضعي در كشور، آبياري قطره‌اي زيرسطحي مي‌باشد كه موجب كاهش تبخير از سطح خاك مي‌گردد. اطلاعات دقيق از الگوي توزيع رطوبت در اين سامانه در بافت‌هاي خاك ضروري است. در يك پروژه تحقيقاتي با تيمارهاي دبي‌هاي قطره‌چكان‌ها (2 و 3.6 ليتر در ساعت) و عمق‌هاي كارگذاري لوله‌هاي آبده قطره‌چكان‌دار (30 و 45 سانتي‌متر) در يك خاك زراعي فاقد پوشش گياهي در ايستگاه تحقيقاتي كرمان، تأثير عمق نصب و تغييرات دبي قطره‌چكان بر الگوي توزيع رطوبت خاك موردبررسي قرار گرفت. نتايج نشان داد كه در بافت خاك لوم شني و با توجه به خاصيت صعود شعريه خاك عمده حركت آب از عمق نصب 30 سانتي‌متري قطره‌چكان به سمت لايه سطحي خاك بوده است. درحالي‌كه در عمق نصب 45 سانتي‌متري قطره‌چكان، شكل منحني‌هاي پياز رطوبتي خاك در جهت افقي و عمودي حالت تقارن داشته‌اند. همچنين افزايش دبي قطره‌چكان از 2 به 3.6 ليتر بر ساعت در عمق نصب 30 سانتي‌متر سبب افزايش حركت جانبي آب در خاك شده، اما در عمق نصب 45 سانتي‌متر به‌طور محسوسي سبب تغييرات رطوبت خاك در لايه‌هاي پايين‌تر نيز شده است.