تاريخ تحولات «آموزش رياضيات انتقادي» و عناصر اصلي برنامه‌درسي آن

مقالۀ حاضر به تحليل مفهوم آموزش رياضيات انتقادي مي‌پردازد، ديدگاه‌هاي نظريه‌پرداران برجستۀ آن را معرفي و عناصر اصلي برنامه‌درسي را در آن شناسايي و تحليل مي‌كند. در اين مقاله پس از ارائۀ گزارشي كوتاه از تاريخچۀ آموزش رياضيات انتقادي، مفاهيم كليدي آن از جمله «رياضيات» و «يادگيري» تعريف و ديدگاه‌ها و آراي فلسفي و آموزشي سه نظريه‌پرداز برجسته در اين حوزه كه عبارتند از اسكوزموزه، گاتستاين و فرنكنستاين ارائه مي‌شود. سپس برخي از عناصر برنامه‌درسي در آموزش رياضيات انتقادي از جمله اهداف و نقش معلم و دانش‌آموز به اختصار و محتوا و روش‌هاي آموزش به تفصيل تحليل مي‌شود. براي اين تحليل، داده‌هاي لازم از آثار نظريه‌پردازان اين حوزه استخراج و به روش استنتاجي تجزيه و تحليل مي‌شود. در آموزش رياضيات انتقادي، دانش‌آموزان فعالانه در طرح و حل مسائلي مشاركت مي‌كنند كه براي خود و جامعه‌شان مسئله‌برانگيز است. بنابراين در آموزش رياضيات انتقادي تلاش بر اين است تا در كنار آموزش مفاهيم اساسي رياضيات، دانش‌آموزان با مسائل محيط پيرامونشان آشنا شده، نقادانه دربارۀ آنها به بحث و گفت‌وشنود بنشينند و آگاهانه براي حل آنها اقدام كنند.