امكان سنجي و بهينه سازي تركيب و زمان بندي طرح هاي مديريت بحران

موفقيت در مديريت بحران زماني محقق مي شود كه سازمان ها، آمادگي هرچه بيشتر به همراه پيشگيري لازم را مورد نظر قرار دهند. اين امر نياز به آشنايي و استفاده ي هرچه بيشتر سازمان ها از اصول مديريت و به طور خاص مديريت پروژه ها را افزون تر مي كند. همه مي دانيم كه اجراي برنامه ها و پروژه هاي پيشگيرانه ي مديريت بحران از جمله حياتي ترين راهكارها در راستاي كاهش وقوع بحران و تبعات آن است. اما از طرف ديگر منابع سازمان ها و نهادهاي مسئول در امر مديريت بحران محدود بوده و مديريت عقلايي به دنبال بيشترين استفاده از منابع محدود در راستاي مواجهه با بحران ها است. در اين مقاله، هدف امكان سنجي و بهينه سازي پروژه ها و برنامه هاي مديريت بحران است،به نحوي كه در عين حال كه منابع تخصيص داده شده كفايت لازم را خواهد داشت، اهداف مديريت بحران نيز تا حد رضايت بخشي محقق مي شود. بدين منظور از رويكرد بهينه سازي با استفاده از برنامه ريزي رياضي استفاده شده است. دو مدل بهينه سازي پروژه هاي مديريت بحران شامل 1. بهينه سازي تركيب پروژه هاي مديريت بحران و 2. بهينه سازي زمان بندي پروژه هاي مديريت بحران، پيشنهاد شده است.مدل اول به دنبال انتخاب بهترين تركيب از پروژه هاي مديريت بحران از ميان يك ليست بالقوه از پروژه ها است. درحالي كه مدل دوم بهترين زمان بندي اجراي پروژه هاي مديريت بحران را پيشنهاد مي كند. هر دو مدل به نحوي عمل مي كنند كه ملاحظات محدوديت منابع مورد نيازو روابط منطقي بين پروژه ها در نظر گرفته مي شود و در عين حال كه هزينه هاي اجراي پروژه ها حداقل مي شود، دستيابي به اهداف مديريت بحران محقق شود. اين مدل ها به منزله ي سيستم مشورتي، به مديران سازمانهاي متصدي مديريت بحران كمك مي كنند تا بهترين تصميم را در مديريت پروژه هاي بحران اتخاذ نمايند. همچنين مدلهاي پيشنهاد شده روي يك مطالعه ي موردي اجرا شدند و نتايج مورد بررسي و تحليل قرار گرفتند.