ارزيابي متغيرهاي كالبدي آسيب پذيري لرزه اي بناهاي شهري با استفاده از مدل TOPSIS (مطالعه موردي: ناحيه منفصل شهري باباريز سنندج)

وقوع زلزله باعث خسارت هاي زيادي به بناهاي شهري شده كه ناشي از عدم توجه به شناخت عوامل اساسي در آسيب پذيري در برابر زلزله مي باشد، از اينرو لازم است كه به بررسي و تحليل متغيرهاي تأثير گذار كالبدي در آسيب پذيري لرزه اي پرداخته و نقش هر كدام را در جهت كاهش آسيب پذيري مشخص نمود. هدف اين مقاله مطالعه اصولي و مشخص كردن و شناسايي نقاط آسيب پذير در برابر خطر زلزله در ناحيه با توجه به معيارهاي سازه اي مانند (نوع سازه و مصالح، كيفيت ،قدمت و عمر ساختمان، تعداد طبقات ساختمان، كاربري زمين، معابر)، است تا آسيب ناشي از زلزله در ناحيه منفصل شهري بابا ريز سنندج را كاهش داده و فراهم آوردن امكان برنامه ريزي درست بوده است. روش تحقيق، توصيفي تحليلي و موردي است. تكنيك گردآوري آمار و اطلاعات، با استفاده از روش ها اسنادي مي باشد. و از مدلTOPSIS،  نرم افزارهاي GIS و excel  براي جهت تجزيه و تحليل اطلاعات استفاده شده است. بيشترين آسيب پذيري به ترتيب در ناحيه 2، 4،3 مي باشد و ناحيه 1 از كمترين آسيب پذيري برخوردار است. بطوركلي مي توان گفت، شمال غربي شهر و بافت مركزي شهر جزء نواحي پرخطر و نواحي شرقي جز نواحي كم خطر در زمان وقوع زلزله مي باشند. با توجه به متغيرهاي كالبدي (سازه اي)، بيشترين احتمال آسيب پذيري كالبدي موثر را به ترتيب معابر، سازه و مصالح، تعداد طبقات ساختماني را در آسيب پذيري از زلزله خواهند داشت، و كمترين نقش را كيفيت و عمر ساختمان و كاربري زمين خواهند بود.