ارزيابي رضايتمندي گردشگران از مقصدهاي گردشگري روستايي (مطالعه موردي: روستاهاي شهرستان فومن)

گردشگري روستايي به همه ي فعاليت‌هاي گردشگري در محيط‌هاي روستايي با توجه به فرهنگ و بافت سنتي روستايي، هنر و صنايع روستايي، آداب‌ورسوم سنتي اشاره دارد. رشد روزافزون گردشگري و رقابتي شدن آن، لزوم توسعه و ارتقاء كمي و كيفي كاركردها و زيرساخت‌هاي موردنياز گردشگران را انكارناپذير نموده است. بارشدگردشگري،اهميت سنجش رضايت گردشگران،به ‌مثابه ابزاري براي رشد و ايجاد مزيت رقابتي،مورد توجه قرارگرفته است. يكي از روش‌هاي سنجش كارايي خدمات و تسهيلات موجود در يك ناحيه، ارزيابي نظر بهره‌برداران و استفاده‌كنندگان از اين خدمات است. لذا تحقيق حاضردرپي بررسي عوامل مؤثربررضايتمندي گردشگران اززيرساخت‌ها وكاركردهاي گردشگري روستايي در شهرستان فومن است. اين تحقيق از نوع كاربردي و روش انجام آن توصيفي تحليلي است. به‌منظور جمع‌آوري داده‌هاي موردنياز از دو روش اسنادي و ميداني(پرسشنامه) استفاده‌شده است. جامعه موردمطالعه، گردشگران استان مي‌باشند كه نمونه‌اي به تعداد 380 نفر به‌صورت تصادفي انتخاب‌شده‌اند. تحليل نتايج با استفاده از مدل كانو انجام‌شده است. نتايج پژوهش نشان دادكه امنيت گردشگران باضريب 0.743مهم‌ترين الزام اساسي،غذاهاي محلي باضريب رضايتمندي0.794،مهم‌ترين الزام عملكردي وتنوع فعاليت‌ها با ضريب رضايتمندي0.762 مهم‌ترين الزام انگيزشي گردشگران است.