الگوي تبيين شاخص هاي دفاع غيرعامل در راستاي كاهش آسيب پذيري شهري مطالعه‌ي موردي : شهر سنندج

نبود تمهيدات دفاع غيرعامل در اصول و ضوابط شهرسازي و نيز طر حهاي جامع و تفصيلي شهري، حيات شهرها را در مواقع بحران نظامي در موضع تهديد جدي قرار داده است. متأسفانه مطالع هي طرح جامع شهرهاي مختلف ايران از جمله طرح توسعه و عمران )جامع( شهر سنندج مصوب 1385 به وضوح نشان م يدهند در اين طرح ها سرفصل خاصي با محتواي دفاع غيرعامل تعريف نشده و درصورت مفهوم سازي به مرحله ي اجرا نرسيده اند. اين خلأ، در قرارداد تيپ 12 به مثاب هي دستور كار تهيه ي طرح هاي جامع شهري نيز به چشم م يآيد. نظر به ك متوجهي به مباحث دفاع غيرعامل شهري در اسناد توسعه ي شهري و نظام برنام هريزي شهري در كشور، هدف اصلي در اين مقاله تبيين الگويي براي ورود مفاهيم دفاع غيرعامل شهري به اسناد توسع هي شهري و كاهش آسي بپذيري شهري حين بحرا نهاي نظامي و تروريستي است. اين الگو از طريق مستندسازي شاخص هاي دفاع غيرعامل شهري و شناسايي عناصر ب يدفاع شهري، سناريونگاري تهديدها و آسيب پذير يهاي شهري، تحليل راهبردي، استخراج و طبق هبندي موضوعي راهبردهاي دفاع غيرعامل و نهايتاً اصلاح شرح خدمات طرح توسعه و عمران شهر سنندج به مثابه ي نمونه معرفي مي شود. روش تحقيق به كار گرفته شده در اين پژوهش توصيفي و تحليلي است كه با تكيه بر مستندسازي كتابخانه اي و برداش تهاي ميداني به تحليل محتوا م يپردازد. نتايج تحقيق نشان م يدهد كه امكان ورود مفهوم دفاع غيرعامل به تمامي فصول طرح توسعه و عمران شهري وجود دارد. با توجه به روندي كه در اين پژوهش در پيش گرفته شد، الگوي ورود مفاهيم دفاع غيرعامل شهري به اسناد توسع هي شهري با رويكرد كاهش آسيب پذيري شهري حين بحران هاي نظامي پيشنهاد گرديد.