ميزان به ‌كارگيري اصول گرايس در انشاي دانش‌آموزان پايه‌ هشتم

هدف پژوهش حاضر، بررسي ميزان به‌كارگيري اصول گرايس در انشاي دانش‌آموزان پايه‌ي هشتم دوره‌ي اول متوسطه است. چارچوب نظري پژوهش، اصل همكاري گرايس و اصول چهارگانه‌ي آن است كه مشتمل بر چهار اصل كميت، كيفيت، ارتباط و حالت مي‌باشد. در اين پژوهش، اصول گرايس و ميزان كاربرد و تأثير آنها بر نوشتار مورد مطالعه قرار مي‌‌‌گيرد. همچنين ترتيب به‌كارگيري اين اصول در نوشتار دانش‌‌آموزان مدنظر است. براي انجام اين پژوهش از روش ميداني استفاده شده است. پرسش اصلي پژوهش اين است كه ميزان به‌كارگيري اصول گرايس در نوشتار چه‌اندازه است و چگونه به خلق يك متن كمك مي‌كنند. به منظور انجام اين بررسي، پژوهشگران، با تجزيه و تحليل 121 مورد از انشاي دانش‌آموزان دختر پايه‌ي هشتم،  عواملي را كه در فرايند نوشتن به رعايت كميت، كيفيت، ارتباط و حالت منجر مي‌شوند، استخراج مي‌كنند و آمار توصيفي از آنها به دست مي‌دهند. يافته‌هاي حاصل از پژوهش نشان داد كه مي‌توان از اصول گرايس براي بهبود مهارت نوشتاري (انشا) دانش‌آموزان نيز استفاده كرد. دانش‌آموزان مي‌توانند اين اصول را به عنوان چارچوبي در ذهن داشته باشند و هنگام نوشتن از آنها استفاده كنند. آمار توصيفي اين پژوهش نشان مي‌دهد كه دانش‌آموزان اين پايه‌ي تحصيلي اصل كميت را 30%، اصل كيفيت را 18%، اصل ارتباط را 83% و اصل حالت را 18% رعايت كرده‌اند. همچنين در اين پژوهش خواهيم ديد كه اصول گرايس با يكديگر هم‌پوشي دارند و رعايت يا عدم رعايت يك اصل، اصول ديگر را نيز تحت تأثير قرار مي‌دهد. ترتيب بسامد به‌كارگيري اين اصول در نوشته‌هاي دانش‌آموزان اين پايه از بيشترين به كمترين به ترتيب اصل ارتباط، اصل كميت، اصل كيفيت و اصل حالت است.