شناسايي محله ‏هاي آسيب ‏پذير شهري از نظر اتفاقات شبكه‏ ي آب مطالعه‏ ي موردي: شهر اردبيل

زيرساخت آب شريان حياتي يك شهر است و آسيب به آن، مي ‏تواند منجر به بحران شود. بر اساس گزارش‏ هاي ثبت شده، از سال 1390 تا 1395 به طور ميانگين سالانه ده‏ها هزار مورد اتفاق در زيرساخت شبكه‏ ي آب شهر اردبيل رخ داده است. از آنجايي كه زيرساخت‏ هاي آب، مكان مبنا هستند، بنابراين، شناسايي پهنه‏ هاي آسيب‏پذير شهر به‏ منظور پيشگيري از بحران در مواقع مخاطرات احتمالي ضروري است. چنين شناختي مستلزم استفاده از روش‏هاي مناسب تحليل فضايي است. لذا از فنون GIS همچون تراكم Kernel و فرايند تحليل سلسله‏ مراتبي (AHP) براي شناسايي محله‏ هاي آسيب‏ پذير شهر استفاده شده است. قلمرو جغرافيايي اين پژوهش، 44 محله‏ ي شهر اردبيل است. داده ‏هاي اين پژوهش، شامل 11222 مورد اتفاق است كه تا پايان سال 1395 ثبت شده ‏اند. در پژوهش حاضر، از هشت معيار كليدي شامل تعداد اتفاقات ثبت شده، تراكم جمعيت و ساختمان، فعاليت ساختماني، كيفيت شبكه‏ ي معابر، كيفيت كالبدي بافت‏ هاي شهري، عمر و فشار در شبكه ‏ي آب استفاده شده است. يافته‏ هاي پژوهش نشان مي ‏دهند كه 13.6 درصد از محله‏ ها در پهنه ‏ي با آسيب ‏پذيري شديد، 22.7 درصد در پهنه ‏ي با آسيب ‏پذيري زياد، 25 درصد در پهنه ‏ي با آسيب‏ پذيري متوسط و 38.7 درصد باقي در پهنه با آسيب ‏پذيري كم و خيلي كم قرار دارند. نتيجه اينكه، محله ‏هاي شماره‏ي 2، 4، 5، 19، 28، 39 وضعيت بحراني دارند و شديداً در معرض خطر وقوع اتفاقات در شبكه‏ ي آب شهري قرار گرفته ‏اند و وقوع مخاطراتي مانند زلزله مي‏ تواند شهر را با آسيب‏ هاي جدي مواجه كند.