بررسي آگاهي و عملكرد دانشجويان دختر دانشكده پرستاري، مامايي و پيراپزشكي دانشگاه علوم پزشكي هرمزگان در رابطه با عوامل خطر، تشخيص زودرس و روش هاي پيشگيري از سرطان پستان

مقدمه: سطح آگاهي افراد موجب تغيير نگرش آنان شده و بر رفتارهاي خودمراقبتي شامل پيشگيري و تشخيص زودرس تأثير مي‏گذارد و در نهايت باعث كاهش مرگ‏‏و‏مير افراد مي‏شود. مطالعه‏ي حاضر با هدف تعيين ميزان آگاهي و عملكرد دانشجويان دختر دانشكده پرستاري، مامايي و پيراپزشكي بندرعباس در زمينه سرطان پستان انجام گرفت. روش ها: در اين پژوهش مقطعي، است كه 253 نفر از دانشجويان، به روش تصادفي به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار گردآوري شامل پرسش‏نامه‏ي استانداردي بود كه روايي و پايايي آن در مطالعه‏اي ديگر تائيد شده بود. جهت تحليل داده‏ها از نسخه 19 نرم افزار SPSS استفاده شد. يافته‌ها: نتايج نشان داد بيشتر افراد (61 درصد) نمره آگاهي متوسط داشتند. 3/74 درصد دانشجويان از علائم هشداردهنده سرطان پستان آگاهي داشتند. نيمي از افراد (51 درصد) از روش خودآزمايي پستان آگاهي داشتند ولي فقط 37 درصد از افراد يك بار در ماه به طور منظم اين خودآزمايي را انجام مي‏دادند و 6/41 درصد از افراد، يك بار در سال براي معاينه به پزشك مراجعه مي‏كردند. سهل‏انگاري (6/34 درصد)، بيشترين علت عدم انجام خودآزمايي پستان و نداشتن احساس مشكل (2/29 درصد)، بيشترين علت عدم مراجعه به پزشك بود. نتيجه‌گيري: با توجه به پايين بودن سطح آگاهي دانشجويان در مورد روش‏هاي تشخيص زودرس سرطان پستان توصيه مي‏شود كه دست‏اندركاران خدمات بهداشتي درماني و اساتيد دانشگاه در جريان اين امر قرار گرفته و راهكارها و برنامه‏هاي آموزشي مناسبي در راستاي افزايش سطح آگاهي و عملكرد دانشجويان دختر، در نظر گرفته شود.