اثر بازده هايِ درك شده گذشته، بر رفتار مالي سرمايه گذاران و سوگيري هاي روانشناختي به عنوان متغير ميانجي

در اين پژوهش به بررسي اثر بازده هاي درك شده گذشته، بر معامله و ريسك پذيري افراد و استفاده از سوگيري هاي روانشناختي بعنوان متغير ميانجي، با استفاده از روشِ مدل سازي معادلات ساختاري حداقل مربعات جزئي، پرداخته شده است. جامعه آماري پژوهش حاضر سرمايه گذارن حقيقي هستند كه درآذر ماه تا ديماه1396 به بورس اوراق بهادار تهران و كارگزاري هاي نزديك بورس، مراجعه نموده اند. ابزار پژوهش پرسشنامه اي است كه در بين  سرمايه گذاران توزيع گرديده و شاخص هاي قابل مشاهده پژوهش، با مقياس 5 امتيازي ليكرت اندازه گيري شده اند. در اين پژوهش در ايران براي اولين بار ، سوگيري هاي روانشناختي اعم از؛ اطمينان بيش از اندازه به خود، خوش بيني و گرايشات ريسكي بطور همزمان، بعنوان متغير ميانجي، وارد مدل پژوهش شده اند، تا رابطه غيرمستقيمِ بين بازده درك شده گذشته، و اقدامات سرمايه گذار، بواسطه سوگيري هاي روانشناختي بعنوان متغير ميانجي چندگانه، مورد بررسي قرار گيرند. نتايج بدست آمده نشان مي دهند كه سوي گيري هاي روانشناختي، رفتارهاي مالي را تحت تأثير قرار مي دهند.