سنجش سطح سواد اطلاعاتي دانشجويان تحصيلات تكميلي دانشكده علوم توانبخشي دانشگاه علوم پزشكي ايران بر اساس مدل آيزنبرگ

هدف: با توجه به حجم روزافزون اطلاعات هر فرد، نيازمند فراگيري مهارتها و توانمنديهايي فراتر از سواد سنتي است. هدف پژوهش حاضر، بررسي سطح سواد اطلاعاتي در بين دانشجويان رشته‌هاي توانبخشي مي‌باشد.روش‌ها: اين مطالعه كاربردي بر روي 150 دانشجوي تحصيلات تكميلي دانشكده علوم توانبخشي دانشگاه علوم پزشكي ايران انجام شد. ابزار گردآوري داده‌ها پرسشنامه ‌‌استاندارد كه براساس مدل آيزنبرگ بود. پايايي پرسشنامه با آلفاي كرونباخ 0/96 درصد محاسبه شد. جهت تحليل داده‌‌ها از نرم‌افزار.و آمار توصيفي و آمار استنباطي استفاده شد.نتايج: مهارت جامعه پژوهش در درك نياز اطلاعاتي (94/6±2/0)، در راهبرد‌هاي جستجو (96/67±2/0)، در مكان‌يابي اطلاعات (80/88±2/0)، در استفاده از اطلاعات (76/95±2/0)، در تركيب اطلاعات (46/80±2/0) و از لحاظ ارزيابي اطلاعات (93/84±2/0) در حد متوسط قرار داشته است. نتايج كلي پژوهش، ميانگين سواد اطلاعاتي دانشجويان تحصيلات تكميلي را با ميانگين 0/636±2/85 نشان داده است. نتايج نشان داد بين مقطع تحصيلي كارشناسي ارشد و دكتري با سطح سواد اطلاعاتي ارتباط معني‌داري وجود دارد.نتيجه‌گيري: از آن جا كه وضعيت سطح سواد اطلاعاتي جامعه پژوهش در سطح متوسط قرار داشت، توجه بيشتر نسبت به آموزش سواد اطلاعاتي از طريق برگزاري كلاس‌ها با محتواي غني‌تر و مطابق با فناوري‌هاي جديد در بين دانشجويان هر رشته توانبخشي بايد صورت پذيرد. همچنين ضروريست از متخصصان اطلاع‌رساني براي بازبيني كاركردها و سياست‌هاي آموزشي در جهت پيشبرد فرايند پژوهش دانشجويان استفاده نمايند.