بررسي ناداني تكثرگرا در سازمان؛ پيشايندها و پسايندها

ناداني تكثرگرا، نوعي خطاي شناختي است كه در آن فرد از ايده يا نظري برخوردار است، اما به‌اشتباه تصور مي كند كه اكثريت همكاران او، نظري مخالف آن را دارند. باتوجه‌به تأثير قابل‌توجه اين خطا بر متغيرهاي رفتاري فردي، گروهي و سازماني و عدم‌پرداختن به آن در متون علمي مديريت در ايران، هدف اين مقاله، معرفي اين وضعيت، پيشايندهاي مؤثر در بروز آن و پسايندهاي متأثر از آن در حوزه رفتار سازماني است. بدين‌منظور، 104 مقاله معتبر بين المللي بررسي اوليه شد كه باتوجه‌به نامناسب‌بودن عنوان، چكيده و محتواي 65 مقاله، تعداد 39 مورد براي بررسي نهايي درنظر گرفته شد. مرور اين موارد به بررسي علل و پيامدهاي ناداني تكثرگرا مي پردازد و سعي در فهم اين متغير و چگونگي نفوذ آن بر رفتار كاركنان دارد. يافته هاي پژوهش نشان مي دهد ناداني تكثرگرا، پديده اي پيچيده است كه عواملي همچون نفوذ اقليت و حفظ هويت درون گروهي (با تأثير از جمعيت شناسي رابطه اي)، اجماع كاذب، يكتايي كاذب و مارپيچ سكوت در بروز آن نقش دارند. همچنين اين پديده، نتايج مهمي مرتبط با رفتار كاركنان در سطح فردي (به‌صورت مستقيم و غيرمستقيم)، گروهي و سازماني همراه دارد. فرضيه‌هاي منتج از مرور ادبيات اين مقاله راهگشاي مديران و پژوهشگران به‌منظور شناخت بهتر ناداني تكثرگرا و چگونگي پيشگيري از آن در حوزه تصميم گيري سازماني است.