مفهوم شناسي و ويژگي‌هاي «اولوا الالباب» بر اساس بافت آيات قرآن

اصطلاح «اولوا الالباب» از تعابير ويژه در نظام معرفتي و اخلاقي قرآن كريم است كه بندگان و مؤمنان برجسته­اي به آن توصيف شده­اند. مفسّران شيعه و سني در تبيين و مصداق‌يابي اين عبارت، نظرهاي مختلفي دارند، از جمله صاحبان عقل، صاحبان عقل‌هاي كامل و صاحبان عقل­هاي سالم. حال آنكه با تأمل در سياق آياتي كه صفات اولوا الالباب را برمي‌شمارد، درمي‌يابيم كه ديدگاه مفسّران كامل نيست. بنابر يافته‌هاي پژوهشي و بر اساس بافت آيات، «اولوا الالباب» كساني هستند كه معارف اصيل الهي را در عالي­ترين سطح آن پس از پيامبران و اولياي الهي، به دور از هر گونه ناخالصي و وسوسه و توهم، درك و دريافت مي‌كنند. آنان افزون بر قدرت تشخيص حق از باطل، بهترين طريق را در مسير اطاعت الهي برگزيده و همزمان اهل ذكر و تعقل­اند و به موهبت حكمت رسيدهاند. بنابراين، تفسير كردن «اولوا الالباب» به خردمندان، به معناي ناديده انگاشتن همۀ ابعاد شخصيت آنان است؛ چنين افرادي هم از نظر رويكردهاي نظري از عقل كامل برخوردارند و هم در راستاي كنش و كردار، به اوج بلوغ عقل عملي راه يافته‌اند.