واكاوي سندي و بررسي دلالي روايات «حفظ چهل حديث»

هرچند محدّثان بزرگ، به نقل روايات «حفظ چهل حديث» همّت گماشته و عالمان بزرگ، به آن‌ها اهتمام داشته و بر اساس آن‌ها به نگارش كتاب‌ها و رساله‌هاي فراواني پرداخته‌اند، ولي اين‌ها نه‌تنها متواتر به شمار نمي‌آيند، بلكه از صحت سندي به معناي مصطلح آن نيز برخوردار نيستند. با اين حال، مي‌توان با تكيه بر برخي قراين از جمله شهرت روايي و شهرت عملي، به صدورشان اطمينان يافت و آن‌ها را معتبر دانست. اين روايات، شامل همۀ عرصه‌هاي دين مي‌شود و بر خلاف برداشت برخي از عالمان، به دو مبحث اعتقادات و عبادات اختصاص ندارد و مقصود از  «حفظ» در آن‌ها، فقط به حافظه سپردن نيست، بلكه هر اقدامي است كه سبب نگه‌داري حديث و جلوگيري از اندراس و محجوريت آن شود.