شناسايي الگوهاي ذهني كاركنان دانشگاه ايلام در خصوص ارتقاي شغلي با كاربست روش كيو (Q)

پژوهش حاضر با هدف تعيين الگوهاي ذهني كاركنان دانشگاه ايلام در خصوص ارتقاي شغلي انجام شد. روش پژوهش برحسب هدف كاربردي، به لحاظ ماهيت اكتشافي و از حيث گردآوري داده‌ها، توصيفي ـ پيمايشي است كه با استفاده از روش كيو (كيفي كمي) الگوهاي ذهني مختلف كاركنان نسبت به ارتقا شغلي احصاء شد. از بين كاركناني كه موقعيتمناسب‌تري براي ارتقا شغلي نسبت به ساير كاركنان داشتند به شيوه نمونه‌گيري گلوله برفي و با استناد به اطلاعات حاصل از دانشگاه ايلام تعداد 9 نفر به عنوان جامعه هدف انتخاب و با آنها مصاحبه مبتني به روش كيو (Q) انجام شد و كارت‌هاي مربوط به گزاره‌هاي كيو در بين آنها توزيع شد. بر اساس كارتهاي توزيع شده، از ميان 105 گزاره، ۴۱ گزاره نهايي شناسايي و در مرحله بعد توسط مشاركت‌كنندگان اولويت‌بندي شدند‌. درنهايت، بر اساس يافته‌ها و نتايج تحليل عاملي كيو، مشخص شد كه سه الگوي ذهني (سياست‌گرايي، وحدت‌گرايي و عدالت‌گرايي) مختلف نسبت ارتقاي شغلي در بين كارمندان دانشگاه وجود دارد. بر اساس نتيجه‌گيري نهايي مي‌توان چنين تفسير كرد كه درصد زيادي از گزاره‌ها و الگوهاي شناسايي‌شده مدعي بر ناعادلانه بودن سيستم ارتقاي شغلي در سازمان است و طبق ذهنيت كاركنان عامل سياست بيشترين تأثير را در ارتقاي شغلي كاركنان دارد.