مدل كهكشاني، استعاره‏ اي نو در حوزۀ فرهنگ سازماني (مطالعۀ موردي: برج پژوهشي محمد رسول الله(ص) دانشگاه علوم پزشكي شيراز)

فرهنگ يكي از موضوعات نظري جدال‏آميز در سازمان‌هاست كه به‌رغم تلاش پژوهشگران جهت توصيف ظريف اين پديده، هنوز در مسير شناخت ماهيت آن مشكلات بسيار وجود ‏دارد. پژوهش حاضر درصدد است، با طراحي مدلي در اين حوزه، گامي جهت بهبود شناخت مقوله پيچيده فرهنگ بردارد. اين پژوهش مطالعه‌اي آميخته، از نظر روش اكتشافي و از نظر هدف توسعه‏اي و كاربردي است. به منظور اجراي اين پژوهش، پس از بررسي مباني فلسفي و پارادايمي و انتخاب پراگماتيسم، به منزله مبناي مناسب، مقالات داخلي و خارجي موجود و مرتبط به صورت گسترده مطالعه و 60 بُعد فرهنگ از ميان آن‏ها استخراج شد. سپس، براي دستيابي به معرفت وحدت‏گرايانه، در كنار كثرت حاصل‏شده، با تكيه ‏بر ويژگي‏هاي مفهوم فرهنگ سازماني، اين ابعاد در قالب مدلي استعاري ـ مفهومي، تحت عنوان «مدل كهكشاني»، استقرار داده شد و براي دستيابي به اين مهم همه ابعاد در يك جلسه گروه كانوني، متشكل‏ از مديران برج پژوهشي محمد رسول الله(ص)، دسته‏بندي شد. به ‏منظور سنجش روايي مدل، از نظر بيست تَن از خبرگان فرهنگ سازماني و جهت سنجش پايايي از شاخص كاپا استفاده شد. توجه اجمالي به اين مدل مي‏تواند اختلافات نظري در اين حوزه را كاهش دهد و دريچه‌اي جديد جهت شناخت اين مفهوم رو به‏ انديشمندان و نظريه‌پردازان بگشايد.