شناسايي و اولويت‌بندي عوامل مؤثر بر استخدام نيروي انساني، در سازمان‌هاي دولتي ايران

زمينه و هدف: در اختيار داشتن افرادي مستعد و توانمند، مي‌تواند نه‌تنها مزيت رقابتي سازمان محسوب شود؛ بلكه فقدان و يا نقص ديگر منابع را نيز جبران كند. عملكرد سازماني تا حد زيادي وابسته به عملكرد نيروي انساني سازمان است. ازاين‌رو، سازمان‌ها در استخدام و گزينش نيروي انساني، بايد عواملي را مورد توجه قرار دهند كه بر عملكرد موفق فرد در سازمان مؤثر باشد. هدف اين پژوهش، شناسايي و اولويت‌بندي عوامل مؤثر بر استخدام نيروي انساني در سازمان‌هاي دولتي ايران است. روش‌شناسي: پژوهش حاضر از نظر هدف، كاربردي و روش انجام آن، توصيفي است. در اين پژوهش عوامل مؤثر بر استخدام نيروي انساني، با استفاده از پرسشنامه (با سؤالات باز) شناسايي و دسته‌بندي‌شده و پس از تأييد خبرگان (دانشگاهي و اداري)، با استفاده از روش ANP اولويت‌بندي شده‌اند. يافته‌ها و نتيجه‌گيري: نتايج حاصل از اين پژوهش، نشان مي‌دهد؛ «توانايي شبكه‌سازي و تعامل با ديگران»، «تخصص حرفه‌اي»، «آگاهي از توانمندي‌هاي خود»، «ارتباط با افراد با نفوذ و قدرتمند اداري و سياسي» و «تجربه كار»، پنج عامل اصلي هستند كه بيشترين تأثير را بر استخدام يك فرد در سازمان‌هاي دولتي ايران دارند. در كل نتايج اين تحقيق نشان مي‌دهد؛ اين تصور كه عامل اصلي تأثيرگذار بر استخدام افراد در سازمان‌هاي دولتي پارتي‌بازي و رابطه است، اشتباه است؛ براي اينكه طبق نتيجه اين تحقيق، پارتي‌بازي اولويت چهارم را دارد.