بررسي رابطه ريسك و قابليت پيش‌بيني سود بانك‌هاي پذيرفته شده در سازمان بورس

زمينه و هدف: سود يكي از اطلاعات مهم و اصلي صورت‌هاي مالي است. يكي از عواملي كه در پيش‌بيني سود بايد مورد توجه قرار گيرد؛ ريسك است. ريسك عبارت است از تهديدي فرصت‌زا به اميد دستيابي به يك يا چند موفقيت يا منفعت؛ بنابراين شناخت انواع ريسك‌ها به خصوص ريسك اعتباري و نقدينگي، براي افزايش قابليت پيش‌بيني سودآوري مهم است. در اين مقاله با هدف بررسي ارتباط بين ريسك و قابليت پيش‌بيني سود بانك‌هاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران تلاش مي‌شود كه امكان تصميم‌گيري استفاده‌كنندگان از گزارش‌هاي حسابداري فراهم شود. روش‌شناسي: روش پژوهش بر اساس هدف، كاربردي و بر اساس روش، پيمايشي است. جامعه آماري پژوهش، شامل كليه بانك‌هاي پذيرفته شده در سازمان بورس اوراق بهادار تهران طي دوره 6 ساله 1388 تا 1393 است كه تعداد 12 بانك به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شده است. در اين پژوهش، داده‌هاي اوليه در بازه زماني مشخص، جمع‌آوري و در نرم‌افزار اِكسل پياده‌سازي و با استفاده از نرم‌افزار‌هاي آماري و اقتصادسنجي SPSS، Eviews مورد تحليل قرارگرفته‌اند. يافته‌ها: نتايج پژوهش نشان داد كه ريسك اعتباري و ريسك نقدينگي، با قابليت پيش‌بيني سود بانك‌هاي پذيرفته شده در سازمان بورس اوراق بهادار، رابطه معكوس دارد. نتيجه‌گيري: در بانك‌هاي پذيرفته شده در سازمان بورس اوراق بهادار، اگر ميزان ريسك نقدينگي و اعتباري كاهش يابد؛ قابليت پيش‌بيني سود نيز افزايش مي‌يابد.