بررسي نقش واسطه‌گري فرسودگي شغلي در ارتباط بين ارزش‌هاي كاري و رفتار شهروندي سازماني

زمينه و هدف: سازمان‌ها نمي‌توانند بدون اينكه اعضاي آن‌ها در نقش شهروندان خوب در بروز تمام رفتارهاي مثبت حضور نداشته باشند؛ به مسير حركت خود ادامه دهند. به همين دليل، رفتار شهروندي سازماني، يك هدف مطلوب براي هر سازماني محسوب مي‌شود كه بخواهد از عملكرد بهينه برخوردار باشد؛ بنابراين هدف از پژوهش حاضر، بررسي نقش واسطه‌گري فرسودگي شغلي در ارتباط بين ارزش‌هاي كاري و رفتار شهروندي سازماني است. روش‌شناسي: روش پژوهش، توصيفي از نوع همبستگي و جامعه آماري شامل كليه كاركنان پليس راهور تهران است. بدين منظور، 172 نفر از اين افراد، به روش نمونه‏گيري تصادفي ساده انتخاب و به پرسشنامه پژوهش پاسخ دادند. نتايج روايي و پايايي، بيانگر احراز خصوصيات روان‌سنجي پرسشنامه است. داده‌هاي به دست آمده، با استفاده از ضريب همبستگي و رگرسيون مورد تحليل قرار گرفت. يافته‌ها و نتايج: نتايج نشان داد كه بين ارزش‌هاي كاري و رفتار شهروندي سازماني، رابطه وجود دارد و ارزش‌هاي كاري، قادر به پيش‌بيني رفتار شهروندي سازماني هستند. همچنين بين فرسودگي شغلي و رفتار شهروندي سازماني، رابطه وجود دارد و فرسودگي شغلي، قادر به پيش‌بيني رفتار شهروندي سازماني است و سرانجام اينكه فرسودگي شغلي، نقش واسطه‌اي معناداري در ارتباط بين ارزش‌هاي كاري و رفتار شهروندي سازماني دارد. نتيجه پژوهش، نشان داد كه فرسودگي شغلي، در ارتباط بين ارزش‌هاي كاري و رفتار شهروندي سازماني، نقش واسطه‌اي ايفا مي‌كند.