طراحي مدل بازدارنده فساد اداري با اتكاء به آموزه‌هاي اسلامي

زمينه و هدف: پژوهش حاضر با هدف طراحي مدل بازدارنده فساد اداري با اتكاء به آموزه‌هاي اسلامي انجام شد. اهداف پژوهش حاضر، شامل طراحي مدل و سپس آزمون آن بود. روش‌شناسي: روش پژوهش كيفي از نوع اكتشافي بود. جامعه آماري شامل كليه متون اسلامي است كه به صورت مورد كتاب نهج‌البلاغه انتخاب شد. با توجه به كيفي بودن پژوهش از روش نمونه‌گيري هدفمند استفاده شد. نمونه آماري شامل 15 نفر از متخصصين و خبرگان حوزوي - كساني كه به درجه اجتهاد فقهي (خبرگي) در مقام ديني نائل شده‌اند- مي‌باشد. روش گردآوري اطلاعات با استفاده از مصاحبه‌هاي عميق نيمه‎ساختار يافته با خبرگان و متخصصان و همچنين بهره‌گيري از كتاب ارزشمند نهج‌البلاغه بود. يافته‌ها:‌ بر اساس يافته‌هاي حاصل از تحليل مضمون، تعداد 402 تم فرعي با رعايت اصل معناشناسي در سه طبقه تعالي‌بخشي، پيشگيري و درمان در خصوص بازدارندگي از فساد اداري استخراج شد. درصد فراواني تم‌هاي فرعي در طبقه تعالي‌بخشي (%17.7)، پيشگيري (%73.8) و درمان (8.5) بود. سپس با توجه به هم‌پوشاني‌ها، تم‌هاي فرعي به ۴۰ تم اصلي تلخيص و در نهايت، در هفت محور دسته‌بندي شدند. نتيجه‌گيري: مدل بازدارنده فساد اداري با اتكاء به آموزه‌هاي نهج‌البلاغه‌اي بر اساس روابط بين محورهاي اصلي به‌دست آمده و همچنين هم‌پوشاني اين محورها در حوزه‌هاي فردي، سازماني و اجتماعي- فرهنگي طراحي شد.