اصول انسان‌شناختيِ مديريت منابع انساني اسلامي

زمينه و هدف:به‌منظور دست‌يابي به نظريه هاي مديريت منابع انساني بومي، لازم است مفروضات اساسي برآمده از جهان بيني اسلامي به نظريه هاي مديريت منابع انساني اسلامي ترجمه شوند تا امكان بهره گيري از آن‌ها در مديريت سازمان ها فراهم آمده و تنها در سطح مفروضات بنيادين باقي نمانند. پژوهش حاضر بر آن است كه بر اساس الگوي چهارلايه اي سورل، با نزديك كردن اصول بنيادين و ارزش‌هاي اساسي اسلامي به سطح عملياتي، زمينه را براي ايجاد نظريه هاي مديريت منابع انساني اسلامي فراهم آورد. روش شناسي:اين پژوهش از نوع كيفي و راهبرد آن تحليل مضموني است. داده‌ها از طريق مطالعه كتابخانه‌اي جمع آوري و از طريق كدگذاري كيفي در شش مرحله تحليل شد. يافته ها: حاصل تحليل متون، 321 كد توصيفي، 64 كد تفسيري و 14 مضمون فراگير شامل امكانات كمال، آزادي، تعهد برين، حساسيت روح انسان، دوبعدي بودن انسان، ذات محترم انسان، صعود تكاملي روح، صيانت ذات، فطرت، ماهيت نامعلوم، محدوديت وجودي انسان، نامحدود بودن تمايلات، هدفمند بودن، و وحدت ذات است كه در نتيجه آن ها، 36 اصل به‌عنوان اصول انسان شناختي مديريت منابع انساني اسلامي تعريف شده است. نتايج:سي‌وشش اصل خاص به‌دست آمده، به‌عنوان ترجمان انسان شناسي اسلامي به زبان مديريت منابع انساني، چگونگي ارتباط آن مباني كلان با حوزه مديريت منابع انساني را تبيين كرده و به‌كارگيري آن ها در نظريه پردازي سازمان، مي تواند به خلق نظريه هاي كاربردي مديريت منابع انساني اسلامي منجر شود.