عنوان مقاله :
بررسي متشابهات در قرآن و شبهات معناشناختي آن از منظر ابن‌تيميه
عنوان به زبان ديگر :
A Survey of the Allegorical Verses in the Holy Quran and Its Semantical Objections as Viewed by Ibn Taimiyyah
پديد آورندگان :
رجبي، ابوذر دانشگاه معارف اسلامي , احتشام‌كيا، حميد دانشگاه قم - فلسفه و كلام اسلامي
كليدواژه :
زبان قرآن , زبان دين , رازآلودگي , وصف‌ناپذيري , فهم‌ناپذيري , تجهيل , تعطيل
چكيده فارسي :
آيه هفتم سوره آل‌عمران از «دسته‌بندي كلان آيات قرآن به محكمات و متشابهات و علم به تأويل آنها» سخن گفته كه مدلول آن مورد مناقشه مفسران و متكلمان بوده است. برخي از ايشان در اثر تفسيري كه از واژه «متشابه» داشته‌اند، زبان قرآن را در بخش متشابهات آن، فهم‌ناپذير يا رازآلوده خوانده‌اند. پژوهش حاضر با روشي توصيفي تحليلي به معناشناسي «متشابه» در آيه مذكور و بررسي دلالت آن بر فهم‌ناپذيري يا رازآلودگي زبان قرآن، از منظر ابن‌تيميه و تأثيرپذيري وي از سلف از جمله احمد بن حنبل مي‌پردازد. ابن‌تيميه از چهره‌هاي سرشناس و تأثيرگذار جهان اسلام است. برخي از جريان‌هاي معاصر چون سلفي‌گري و وهابيت تحت تأثير تفكرات او قرار دارند كه اين خود مهم‌ترين دليل براي بازخواني و بررسي مباني فكري و علمي ايشان است. گردآوري و جمع‌بندي ديدگاه ابن‌تيميه از منابع دسته اول و انسجام‌بخشي به آن در ساختاري نوين و نشان دادن تأثيرپذيري ابن‌تيميه از احمد بن حنبل در ديدگاه خود از ويژگي‌هاي بارز اين اثر مي‌باشد. ابن‌تيميه ضمن رد هرگونه رازآلودگي و وصف‌ناپذيري زبان قرآن در بخش متشابهات، ديدگاه‌هاي مذكور را برگرفته از عدم فهم صحيح واژه «متشابه» و خلط بين معاني «تأويل» مي‌داند.
چكيده لاتين :
no abstract
عنوان نشريه :
انديشه نوين ديني
