كليدواژه :
زباله گردي , اسكان غيررسمي , اقتصاد غيررسمي , حكمروايي هيبريدي شهري , خودگرداني
چكيده فارسي :
پژوهش حاضر با هدف شناسايي زمينه ها و فرايندهاي شكل گيري زيست غيررسمي زباله گردي در ميان كارگران افغانستاني در تهران انجام شده است. روش اين پژوهش مطالعۀ موردي است و از ابزارهاي گوناگون مشاهده و مصاحبه در كنار تحليل اسناد استفاده شده است. نمونه‌گيري به شيوۀ هدفمند تركيبي صورت گرفته است و مجموعاً با 57 نفر از مديران و كارشناسان شهري، پيمانكاران، گاراژداران، سركارگران، زباله گردهاي افغانستاني و مطلعين مصاحبه انجام شد. نتايج نشان داد عوامل گوناگوني در سطح كلان، ميانه و خرد زمينه‌ساز حضور زباله گردهاي افغان در ايران و زيست غيررسمي آنان در شهر تهران است. عوامل اقتصادي و سياسي وابسته به كشور افغانستان، عوامل فرهنگي و خانوادگي كارگران هراتي، قوانين مرتبط با اتباع شامل محدوديت فضايي براي تردد و محدوديت اشتغال در ايران، شرايط كاري و مناسبات درون شغلي در ميدان زباله، عوامل مرتبط با نقش حكمروايي هيبريدي شهري و عدم منزلت اجتماعي اين شغل نزد ايرانيان ازجمله اين مواردند. يافته ها همچنين نشان داد درمجموع، چند الگوي مختلف زباله گردي براساس جغرافياي اسكان غيررسمي و تنوع شراكت اقتصادي با پيمانكاران در ميان زباله‌گردهاي افغانستاني در شهر تهران قابل رديابي است. چهار الگوي اقتصاد غيررسمي شامل برون‌سپاري مجدد، شراكت درصدي، كارفرمايي حداكثري و عدم شراكت با پيمانكار شناسايي شد. مدلهاي مختلف شراكت اقتصادي دلالت‌هاي گوناگوني براي مناسبات قدرت ميان زباله گردها، نيروهاي واسط و پيمانكاران دربردارد. به‌طوريكه در مدل برون‌سپاري مجدد و عدم شراكت، پيمانكاران كمترين قدرت و نيروهاي واسط بيشترين قدرت را دارند. همچنين در مدل كارفرمايي حداكثري زباله‌گردها كمترين خودگرداني و پيمانكاران بيشترين قدرت را دارند. نتايج اين پژوهش، پيوند ناگسستني ميان عرصههاي رسمي و غيررسمي را آشكار كرد و نشان داد عرصۀ غيررسمي بيش از آنكه مسئله اي توسعه اي باشد، امري مرتبط با حكمروايي شهري و اقتصاد سياسي شهر است.
چكيده لاتين :
The purpose of the present study is to identify the contexts and processes of shaping the informal life of waste pickers among Afghan workers in Tehran. The method we applied is a case study, and we have also used various observational and interviewing tools along with document analysis. We used Mixed Purposive Sampling to conduct this research, and a total of 57 individuals are interviewed, including urban managers and experts, contractors, sanitation workers, forepersons, Afghan waste pickers, and local activists and informants. The results show that various factors at the macro, medium, and micro levels facilitate the informal life of Afghan waste pickers in Tehran. These factors include economic and political situation in Afghanistan, cultural and familial features of Heratian workers, restrictive laws of Iran regarding foreigners’ employment and spatial access, working conditions and interactions in the waste field, roles played by urban hybrid governance, and finally the undignified status of this job among Iranians. Our findings show that several patterns of waste picking can be traced based on the geography of informal settlements and the diversity of economic partnerships with contractors among Afghan waste pickers in Tehran. We propose four informal economy models, including re-outsourcing, percentage partnership, maximum employer, and non-partnership with the contractor. These models of economic partnership have different implications for the power relations between waste pickers, intermediate forces, and contractors. In the re-outsourcing and non-partnership models, contractors have the least, and mediators have the most power. In comparison, the maximum employer model offers waste pickers the least autonomy and contractors the most power. Our findings reveal that there is an inseparable connection between the formal and informal realm of the waste field. They show that the informal arena is more connected to urban governance and urban political economy and less to the developmental issues.
