تقرير جامعه توحيدي بر اساس نظريه معرفت نفس محمدحسين طباطبايي

Unfolding Monotheist Society on the Basis of Self-Knowledge Theory of Allamah Tabatabaei

يكي از اهداف اصلي پيامبران تشكيل جامعه توحيدي است؛ جامعه اي كه بر اساس نيازهاي فطري شكل گرفته باشد و بتواند نيازهاي حيواني انسان ها را هم پاسخ دهد. در اين مقاله مي كوشيم در سايه نظريه استخدام، ضمن تبيين چگونگي تحقق جامعه توحيدي، نشان دهيم انسان چگونه ذيل رويكرد انفسي مي تواند در تعاملات اجتماعي شركت كند و چنين حضوري، موجب غفلت او از رشد و سلوك نشود. طبق نظريه معرفت نفس، كه مبتني بر علم حضوري به خود است، انسان، جامعه را ذيل رابطه خود و خدا مي بيند. بر اين اساس، پرداختن به تعاملات اجتماعي دقيقا همسو با رابطه انسان و خدا فهم مي شود. حضور در چنين جامعه اي نه فقط انسان را از خود غافل نمي كند، بلكه بستر قرب و تعالي اش را نيز فراهم مي كند، چراكه تعاملات اجتماعي را آياتي الاهي مي بيند كه بر اساس آن آيات، حضرت حق او را در معرض امتحانات قرار مي دهد. ذيل رويكرد انفسي، انسان ها تمام تعاملات اجتماعي شان را ظهورات حضرت حق مي بينند كه از رهگذر آن در معرض امتحانات الاهي قرار مي گيرند و رشد مي كنند.

Establishing a monotheist society has been among major objectives of the divine prophets, one which is established on the basis of natural(innate) needs and fulfills the carnal desires of Man. This study strives toward explaining the quality of fulfilling the monotheist society in the light of the theory of exploitation to show how a man, in spite of adopting an individualistic and spiritual stance, participates in social interaction while his participation do not keep him ignorant of growth and approaching to God. According to self-knowledge theory which is based on intuitive knowledge of self, Man defines society as a consequence of the relationship between self and God. Thus social interactions are interpreted in tune with this relationship. Naturally, presence in such a society not only keeps Man away from self-nescience but also lays the groundwork for human transcendence and nearness to God because he thinks of social interactions as divine verses through which God tries Man. According to this spiritual view, Man believes that all human interactions are divine manifestations through the medium of which Man is exposed to divine trial and grow.