تجمع زيستي آلودگي‌هاي بي‌فنيل‌هاي‌پلي‌كلره و آفت‌كش‌هاي كلره در باكلان‌هاي بزرگ (Phalacrocorax carbo) شكارشده در شهر فريدون‌كنار و سرخرود

در جهان آلودگي هاي زيادي مانند فلزات سنگين و تركيبات آلي پايدار در داخل محيط زيست رها مي و غيره ميباشند. )OCP( آفت كش هاي آليكلره ،)PCB( شوند. تركيبات آلي پايدار شامل پليكلرهبيفنيل اين تركيبات به دليل پايداري و چربي دوست بودن، تمايل به تجمع در زنجيره غذايي را دارند. اگرچه همه مهره داران نسبت به اثرات تركيبات آلي كلردار حساس هستند اما پرندگان به خاطر حساس بودن به تغييرات زيست محيطي و قرارگرفته در بالاي زنجيره غذايي براي مطالعات بزرگ نمايي زيستي بسيار مناسب هستند. در زمستان سال 1393 از سواحل درياي )Phalacrocorax carbo( ازاينرو، گونه باكلان بزرگ خزر در استان مازندران كه تحت كشاورزي و استفاده شديد از آفت كش ها ميباشد جمعآوري و ميزان آلودگي PCBs آناليز شد .ميزان )GC( بافت ماهيچه با استفاده از دستگاه كروماتوگرافي گازي OCPs و PCB PCB883 ،PCB883 ،PCB سه ايزومر 858 ،PCB بود. در ميان ايزومرهاي ng/g wet wt در باكلان 39 بالاترين غلظت را در بين ايزومرها دارد و 55 درصد از مجموع 5 ايزومر را شامل ميشود. بالاترين غلظت 44 نانوگرم بر ( DDTs )44 ng/g wet wt( در ميان آفت كش هاي آلي كلره اندازهگيري شده مربوط به 2( ميباشد كه به ترتيب حدود 49 و ng/g wet wt( گرم وزن تر( و پايينترين غلظت مربوط به هپتاكلر 2 درصد از كل آفت كش هاي آلي كلره را دارا ميباشند. با توجه به تركيبات آلي كلره يافت شده در گونه باكلان و با توجه به مصرف خوراكي آن، ميبايست استراتژيهاي نوين كنترل آفت مبني بر حذف كاربرد نابخردانه آفتكش به كارگرفته شود به طوريكه امروزه اين رهيافت در بيشتر مباحث توسعه پايدار كشاورزي مطرح مي شود.