زبان فرمولواره اي و نقش آن در آموزش زبان فارسي

Formulaic Language and its Role in Persian Language Teaching

اين جستار پژوهشي است توصيف بنياد كه به معرفي، توصيف، و تحليل عبارت هاي فرمولواره اي و انواع اصلي آن در فارسي مي پردازد. فرمولواره ها دو گونه ي اصلي دارند؛ فرمولواره هاي ثابت (پيش ساخته) توالي هايي هستند كه به طور يكجا فراگرفته، به طور يكجا ذخيره مي شوند و به طور يكجا بكار مي روند. ديگري، فرمولواره هاي زايا (نيمه پيش ساخته) هستند كه هم داراي عناصر ثابت و هم برخي جايگاه هاي تهي هستند كه توسط عناصري از مقوله واژگاني مشخص پر مي شوند. داده هاي پژوهش از پايگاه داده هاي زبان فارسي، وب گردي، زنجيره هاي تلويزيوني، و مشاهدات شخصي گردآوري شده است. اين پژوهش به سوالاتي از اين قبيل مي پردازد كه فرمولواره ها در چه بافت هايي، و با چه معنايي بكار مي روند و فراگيري آن ها چگونه مي تواند به رفع مشكل رواني گفتار فارسي آموزان بيگانه كمك كند. گوناگوني داده ها نشان مي دهد فرمولواره ها تقريبا در تمامي بافت هاي اجتماعي-فرهنگي و غالبا در معناي اصطلاحي بكار مي روند. در ادامه بر مبناي انگاره پردازش دوسطحي به چگونگي پردازش فرمولواره ها پرداخته ايم. پس از تحليل ساختار دروني و ارائه نمونه هاي متعدد از فرمولواره ها و دسته بندي جايگاهشان در گفتمان ، به توصيفي دست يافتيم كه راه را براي فراگيري آن ها در آموزش زبان فارسي هموار مي كند. ازآنجايي كه بر مبناي هر فرمولواره زايا مي توان بي نهايت عبارت جديد خلق كرد بنابراين فراگيري آن ها مي تواند كمك شاياني به سلاست گفتاري زبان آموزان كند.

This descriptive study investigates formulaic language in Persian. There are two types of formulae: prefabricated (situation-bound) formulae (PFF); and semi-prefabricated formulae (SPFF); they have fixed elements as well as open slots to be occupied with words of given lexical categories. The data is taken from linguistic corpora, soap operas, personal observations, and web materials. This study addresses these questions: a. What contexts are formulae used in? b. What socio-cultural meanings do formulae convey? c. How can learning formulae help overcome the problem of fluency of Persian language learners? Formulaic sequences are used in all socio- cultural contexts and mostly in idiomatic meaning. To analyze the data, the author used his own intuition as well as other native speakers’ along with consulting various dictionaries. In the following ‘dual process model’ is employed to demonstrate the interaction of PFF and SPFF as well as novel language. The implications in teaching involve that introducing the situation and meaning of PFF to learners helps them produce idiomatic native like expressions in a given situation and analyzing the SPFF and identifying their underlying formula, meaning, and restrictions (deductively) and presenting different examples (inductively)to learners they can generate infinite number of native like expressions in Persian