عنوان مقاله :
اثر قطع آبياري و منابع مختلف كودي بر تغييرات عملكرد و اجزاي عملكرد گلرنگ
عنوان به زبان ديگر :
The effect of irrigation disruption and different fertilizers sources on yield and yield components of safflower (Carthamus tinctorius L
پديد آورندگان :
تقي زاده، يداله دانشگاه اروميه - دانشكده كشاورزي , جليليان، جلال دانشگاه اروميه - دانشكده كشاورزي - گروه زراعت , سياوش مقدم، سينا دانشگاه اروميه - دانشكده كشاورزي - گروه زراعت
كليدواژه :
كود زيستي , كود شيميايي , كود نانو , محلول پاشي , گلرنگ
چكيده فارسي :
اين آزمايش به صورت كرتهاي خرد شده با طرح پايه بلوكهاي كامل تصادفي در سه تكرار در مزرعه تحقيقاتي دانشگاه اروميه، در سال 95-1394 اجرا شد. تيمارهاي آزمايشي شامل قطع آبياري در چهار سطح: آبياري كامل، قطع آبياري در مراحل رشدي تكمهبندي، گلدهي و پر شدن دانه در كرتهاي اصلي و منابع مختلف كودي در شش سطح: شاهد، آبپاشي، محلولپاشي كودهاي نانو، شيميايي، زيستي و تلفيقي (نانو+شيميايي+زيستي) در كرتهاي فرعي در نظر گرفته شدند. نتايج نشان داد در بوتههاي گلرنگ شاهد، قطع آبياري در مرحله تكمهبندي تعداد طبق و عملكرد روغن را به ترتيب 3/52 و 6/62 درصد در مقايسه با شرايط آبياري مطلوب و تيمار كودي تلفيقي كاهش داد. در شرايط آبياري كامل و تيمار كود تلفيقي بيشترين وزن هزار دانه (3/44 گرم) و عملكرد دانه (8/2526 كيلوگرم در هكتار) بدست آمد و كمترين مقدار وزن هزار دانه (7/34 گرم) و عملكرد دانه (9/1032 كيلوگرم در هكتار) تحت شرايط قطع آبياري در مرحله تكمهبندي به ترتيب در تيمار كودي نانو و شاهد بدست آمد. بوتههاي تحت تيمار كودي تلفيقي و قطع آبياري در مرحله پر شدن دانه بالاترين شاخص برداشت (42 درصد) را داشتند در حالي كه كمترين ميزان آن (3/24 درصد) از بوتههاي تحت تيمار كود زيستي و قطع آبياري در مرحله گلدهي بدست آمد. نتايج كلي نشان داد با قطع آبياري در مرحله پر شدن دانه و كاربرد كود تلفيقي، بدون تأثير معنيدار در كاهش عملكرد دانه، ميتوان مصرف آب را در زراعت گلرنگ تقليل داد.
چكيده لاتين :
This experiment was done as split plot based on a randomized complete blocks design with three
replications in the field of Urmia University, in 2015. The main plot was irrigation disruption at four
levels including: full irrigation, irrigation disruption at heading, flowering and grain filling stages and
different sources of fertilizer comprised of control, water spray, foliar application of Nano, chemical
fertilizer, bio-fertilizer application and combined application of fertilizers [Nano + chemical + biofertilizer],
were assigned as subplot. Results showed that in control plants under irrigation disruption at
heading stage the capsule number per plant and oil yield was decreased 52.25 and 62.6 percent in
compared to the plants treated with combined application of fertilizers and full irrigation. Normal
irrigation and combined fertilizer treatments had maximum 1000-seed weight (44.33 g) and seed yield
(2526.8 kg/ha) and the lowest of 1000-seed weight (34.7g) and seed yield (1032.9 kg/ha) were obtained in
plants under irrigation disruption at heading stage and application of Nano fertilizer and control,
respectively. The highest harvest index (42%) was detected in irrigation disruption at the grain filling
stage and combined fertilizers, and the lowest (24.33%) was observed in irrigation disruption at flowering
stage followed by bio-fertilizer application. Generally, result showed that irrigation disruption during the
grain filling stage and application of combined fertilizers without any significant effect on yield led to a
reduction water consumption on safflower farm.
عنوان نشريه :
اكوفيزيولوژي گياهي