آزمون قانون اوكان در ايران: شواهد جديد با رهيافت ARDL غيرخطي

Testing Okun’s Law in Iran: New Evidence with Nonlinear ARDL Approach

بر اساس قانون اوكان، كاهش نرخ بيكاري منوط به افزايش توليد ملّي است. به عبارتي بين توليد ملّي و نرخ بيكاري رابطه­اي منفي برقرار است. سوال اساسي پژوهش حاضر اين است كه آيا رابطه بين اين دو متغير در اقتصاد ايران، رابطه­اي خطي و متقارن است يا خير؟ مطالعات اخير به رابطه نامتقارن بين توليد و بيكاري در كشورهاي مختلف تاكيد دارند. هدف مقاله حاضر اين است كه با استفاده از داده­هاي فصلي طي دوره زماني 95-1380 فرضيه اثر نامتقارن توليد بر بيكاري را مورد بررسي قرار گيرد. به اين منظور از روش اقتصادسنجي خودرگرسيون با وقفه توزيعي غيرخطي در قالب دو متغير توليد كل و توليد غيرنفتي استفاده شده است. يافته­ها از رابطه نامتقارن در سناريو توليد غيرنفتي حمايت مي­نمايد اما ارتباط معناداري در سناريو توليد كل مشاهده نشده است. در سناريو توليد غيرنفتي، اثر سويه منفي توليد بر بيكاري از اثر سويه مثبت بيشتر است. بر اين اساس پديده احياي اقتصاد با ريسك كم­شغلي در اقتصاد ايران محتمل است يعني اين امكان وجود دارد كه با عبور از سال­هاي ركود نتوان تمامي مشاغل از دست­رفته را جبران نمود.

According to Okun’s Law in any economy, there should be a negative relationship between national output and unemployment. However, recent studies tried to improve the theory by incorporating a new econometrics approach to deal with the possible asymmetric rather than the simple linear relationship between output and unemployment. The present paper tries to estimate the impact of GDP and non-oil GDP on unemployment in Iran for the period 2001 to 2016 by quarterly data. To do so a Nonlinear ARDL model adopted to test the asymmetric hypothesis between the two variables. The paper findings support the asymmetric hypothesis in the non-oil GDP scenario which the negative growth effect on unemployment is significantly greater than the positive effect. Based on these results, hypothesis of a jobless recovery is not rejected in the Iran economy.