اثر خاموشي بر صنعت: شواهدي از كارگاه هاي صنعتي ايران

The Impact of Blackout on Manufacturing: Evidences from Iran’s Industrial Plants

كمبود انرژي الكتريسيته يكي از معضلات توليد است به خصوص براي بخش هايي كه اتكاي بيشتري بر انرژي برق دارند. در اين مقاله اثر انرژي توزيع نشده الكتريكي (خاموشي) را بر صنعت ايران بررسي مي نماييم. منابع، برگرفته از دو داده انرژي توزيع نشده به تفكيك 39 شركت توزيع و پايگاه داده اي كارگاه هاي صنعتي است. داده نهايي تابلويي از كارگاه هاي صنعتي در سال هاي 1385 الي 1392 است. نتايج بيانگر آن است كه هر واحد درصد خاموشي بيشتر براي كارگاه هاي با متوسط سهم انرژي برق به ترتيب باعث كاهش 0/11 و 0/10 درصدي توليد و فروش مي شود كه معنادار و كاملا مستحكم است. اين اثر منفي با قدرمطلق كوچك تري در فاكتورهاي توليد مانند سرمايه ، مواد اوليه، و بهره وري نيز مشاهده مي شود ليكن معنادار نيست. همچنين، ارتباط ميان انرژي الكتريكي كارگاه و سوخت هاي فسيلي از نوع جانشيني برآورد مي شود. به طوري كه، به ازاي هر واحد درصد افزايش در خاموشي براي بنگاه هاي با متوسط سهم انرژي برق، مصرف سوخت هاي فسيلي 0/045 درصد افزايش مي يابد.

Shortage of electric power is a serious issue for production, especially for those that rely more on electricity. In this paper, we investigate the effect of non-distributed electricity (blackout) on Iranian industry. The sources are derived from two undistributed energy data collected from 39 distribution companies and database of industrial plants. The final panel data is from industrial plants during 1385 to 1392. Results indicate that a one percentage point increase in power outage for firms with average electricity share, decreases production and sales by 0.11 and 0.10 percent respectively, which is significant and quite robust. A smaller negative effect is also observed in production factors such as capital, materials, and productivity, but is not significant. The results also show that electricity and fossil fuels are substitutes. For the firms with average electricity share, the use of fossil fuels increases by 0.045 percent in response to a one percentage point increase in power outage.