بررسي اثرات مخارج عمومي بر متغيرهاي كلان اقتصادي تحت قاعده بودجه متوازن در ايران: رهيافت DSGE

Investigate the Effects of Public Expenditure on Macroeconomic Variables under a Balanced Budget Rule in Iran: a DSGE Approach

هدف اصلي مقاله بررسي اثرات تكانه هاي مخارج عمومي بر متغيرهاي كلان اقتصادي تحت قاعده بودجه متوازن در ايران مي باشد. براي دستيابي به اين هدف از يك الگوي تعادل عمومي پوياي تصادفي (DSGE) براي يك اقتصاد بسته با وجود خانوارهاي ناهمگن و اعمال قاعده بودجه متوازن طراحي و از داده هاي فصلي اقتصاد ايران براي سال هاي 97-1383 براي حل الگو استفاده شده است. براي ايجاد توازن بودجه در پاسخ به تكانه هاي وارده از شش قاعده مالي شامل سه قاعده مبتني بر مخارج و سه قاعده مبتني بر ماليات استفاده شده است. نتايج حاصل از برآورد و شبيه سازي الگو حاكي از آن است كه در كوتاه مدت در صورتي كه هدف دولت افزايش سطح توليد و اشتغال باشد؛ افزايش مخارج مصرفي به عنوان بهترين راهكار، و اگر هدف دولت كنترل بدهي و تورم باشد؛ تكانه پرداخت هاي انتقالي نسبت به ساير اجزاي مخارج دولت اولويت دارد. همچنين در صورتي كه هدف دولت در كوتاه مدت افزايش رفاه اجتماعي باشد، تكانه مخارج سرمايه گذاري نسبت به ساير تكانه ها موثرتر خواهد بود. علاوه بر اين، نتايج نشان مي دهد كه ماندگاري اثرات تكانه پرداخت هاي انتقالي از ساير تكانه هاي مخارج دولت بيشتر بوده و بنابراين ضرورت دارد كه اين نكته در سياست گذاري مدنظر قرار گيرد. با توجه به اثر برون راني مخارج دولت، در صورتي كه در كنار اهداف مدنظر؛ كمترين آسيب به بخش خصوصي (سرمايه گذاري خصوصي) هم در نظر گرفته شود، در كوتاه مدت انتخاب مخارج مصرفي نسبت به ساير اجزاي مخارج مناسب تر خواهد بود.