عنوان مقاله :
شبكه حالت پيش‌فرض مغز: مروري بر تاريخچه، ساختار تشريحي و كاركردها
عنوان به زبان ديگر :
The Brain's Default Mode Network: A Review on History, Anatomy and Functions
پديد آورندگان :
رستمي، رضا دانشگاه تهران - گروه روان‌شناسي، تهران، ايران , خجوي، رينب دانشگاه تهران، تهران، ايران , رستميان، عبدالرحمن دانشگاه علوم پزشكي تهران - گروه روماتولوژي، تهران، ايران , حسين زاده دهكردي، غلامعلي دانشگاه تهران - گروه مهندسي برق، تهران، ايران , قرباني، نيما دانشگاه تهران - گروه روان‌شناسي، تهران، ايران , فراهاني، حجت الله دانشگاه تربيت مدرس - گروه روان‌شناسي، تهران، ايران
كليدواژه :
شبكه حالت پيش‌فرض , حالت استراحت مغز , ارتباط كاركردي
چكيده فارسي :
شبكه حالت پيش‌فرض مغز (DMN) يكي از سيستم‌هاي مغزي در مقياس بزرگ است كه از نظر تشريحي به‌خوبي تعريف شده است. اين شبكه كه در حالت استراحت فعاليت بيشتري نشان مي‌دهد، با پردازش افكار مستقل از محرك، افكار خودارجاعي و يادآوري خاطرات زندگي‌نامه‌اي مرتبط است. نواحي اصلي شبكه DMN شامل قشر پيش‌پيشاني مياني (mPFC)، قشر سينگوليت خلفي (PCC)، قشر آهيانه‌اي پاييني (IPL)، قشر گيجگاهي جانبي (LTC) و ساختار هيپوكامپال (HF) هستند. اين شبكه از دو زيرسيستم تشكيل شده است: زيرسيستم لوب گيجگاهي مياني كه داده‌هايي از تجارب قبلي فرد در اختيار مي‌گذارد و زيرسيستم پيش‌پيشاني مياني كه از اين اطلاعات براي ايجاد افكار مستقل از محرك و مربوط به خود استفاده مي كند. مطالعات نشان مي‌دهند كه شبكه حالت پيش‌فرض در مقابل تجارب مختلف انعطاف پذيري دارد و كاركرد آن در بعضي از بيماريها و اختلالات همچون اسكيزوفرني، افسردگي، طيف اُتيسم و آلزايمر تغيير كرده است. از‌سوي‌ديگر، اين شبكه به درمان‌هاي زيستي و روان‌شناختي پاسخ مي‌دهد. در اين مقاله پس از مروري بر تاريخچه و ساختار تشريحي شبكه حالت پيش‌فرض مغز، به كاركردها، تغييرات بهنجار طي تحول و تغييرات آن در انواع بيماريها و اختلالات مي‌پردازيم و در نهايت، مروري بر كاربردهاي باليني اين يافته‌ها در زمينه درمان خواهيم داشت.
چكيده لاتين :
The Default Mode Network (DMN) is one of the large-scale networks of the brain that is anatomically defined well. This network that is active during rest state, is associated with stimulus-independent thought, self-reflection and autobiographical memory retrieval. The regions of DMN include medial prefrontal cortex (mPFC), posterior cingulate cortex (PCC), inferior parietal lobule (IPL), lateral temporal cortex (LTC) and hippocampal formation (HF). This network consists of two subsystems: the medial temporal lobe subsystem, which provides data from previous experiences and the medial prefrontal subsystem, which uses this information during the construction of self-relevant and stimulus-independent thoughts. Studies have shown that DMN have neuroplasticity in front of kinds of experiences and its function is impaired in some of the diseases and disorders such as schizophrenia, depression, autism spectrum, and Alzheimer. Also, this network is effective in biological and psychological treatments. In this article, after reviewing the history and anatomy of the DMN, the focus will be on DMN’s functions, its normal changes in development, and its changes in a variety of diseases and disorders. Finally, to the clinical application of these findings will be discussed.
عنوان نشريه :
پژوهش هاي كاربردي روان شناختي
