بررسي تأثير سياست تسهيل اعتباري بر متغيرهاي كلان دراقتصاد ايران

The Effect of Credit Easing Policy on Macroeconomic Variables in Iran

در پي بحران مالي جهاني، بسياري از كشورها از سياست­هاي تسهيل اعتباري براي خروج از ركود استفاده كردند. هدف اصلي اين مقاله بررسي اثر اعمال سياست­ تسهيل اعتباري بر متغيرهاي كلان در اقتصاد ايران است. در اين پژوهش از مدل VARو داده هاي فصلي براي سال­هاي 95-1384 استفاده شده است. در مرحله نخست به كمك آزمون ريشه واحد هگي مانايي متغيرها مورد بررسي قرار گرفت و سپس با تحليل مدل VAR متغيرهاي كنش و واكنش آني در بازه مورد بررسي برآورد شده است. نتايج نشان‌دهنده تأثير مثبت و معني‌دار تسهيل اعتباري به ميزان 0.001 درصد بر رشد توليد ناخالص داخلي كشور و بر نرخ سرمايه­ گذاري بخش خصوصي معادل 0.07 درصد و بر صادرات غيرنفتي معادل 0.12 درصد است و اين اثر سبب كاهش نرخ بيكاري معادل 0.0025 درصد و همچنين نرخ ارز واقعي را به ميزان 0.02 درصد كاهش داده است.

In the aftermath of the global financial crisis, many countries implemented credit easing policy in the recession period. The main objective of the paper is to investigate the effect of implementing credit policy on macroeconomic variables in Iran's economy. We estimated the VAR model with seasonal data for the years 1384-1395. In the first place, the unit root test for the time series variables were examined and then, by analyzing the VAR model, we estimated the impulse-response variables. The results indicate a positive and significant positive effect of credit easing by 0.001 per cent on GDP growth rate and by 0.07 per cent on the private investment rate and by 0.12 per cent on non-oil exports. These effects will reduce the unemployment rate by 0.0025 per cent. It also decreases the real exchange rate by 0.02%.