كاربست هوشمندي در آيندهپژوهي به منظور دستيابي به فرايندهاي «ديدباني هوشمند راهبردي»

پژوهش حاضر در پي پاسخ‌گويي به اين پرسش است كه «چگونه ميتوان با بهره گيري از دانش هوشمندي توان ديدباني سازمان را در راستاي جلوگيري از غافلگيري، ارتقا داد؟». به‌منظور برجسته كردن ديدباني ابتدا چالشهاي آن را بررسي و سپس، كاربست هوشمندي را در فعاليتهاي آينده پژوهي مطالعه كرده‌ايم. روش پژوهش، آميخته، طرح پژوهش، اكتشافي متوالي، و نظريه آن، مبنايي بوده است. دانش به‌دست‌آمده از مرحله كيفي، از طريق تكميل پرسش‌نامه توسط فعالان آيندهپژوهي حاضر در مراكز پژوهشي و تصميم سازي كشور پردازش شد. گفتني است، جامعه آماري اين پژوهش، براساس اطلاعاتي تكميل شده است كه پژوهشگران در مقاله‌ها، كتابها، و كتابچه هاي مجموعه ‌مقالات ارائه داده‌اند (معرفي خودشان به‌عنوان فعال حوزه آيندهپژوهي يا فعال حوزه هوشمندي). در نهايت، فرايندهاي ديدباني هوشمند راهبردي، با تكيه بر ويژگيهاي دانش هوشمندي، ارائه شده است كه با بهره گيري از تكرار گامها براي دستيابي به بيشينۀ اطلاعات از محيط سازمان، ميتواند با اطمينان بيشتري به شناسايي نشانه‌هاي ضعيف تغيير، درك نيات راهبردي رقباي سازمان، و هشدار به هنگام راهبردي در مورد شگفتي سازهاي آينده بپردازد. اين فرايندها مي توانند در راستاي مديريت راهبردي در سازمانها به‌كار روند و با توجه به كمبود منابع دانشي در حوزه ديدباني در كشور، براي افزايش كارايي فعاليتهاي آينده پژوهي، راهگشا خواهند بود.