نقش آموزش در توسعه كارآفريني صنايع دستي ايران

The role of training in the development of Iranian craftsmanship entrepreneurship

اين پژوهش در پي شناسايي و بررسي شيوه‌هاي آموزش و توسعه كارآفريني در صنايع‌ دستي است. روش اين پژوهش بر اساس ماهيت توصيفي-پيمايشي است و در زمره‌ پژوهش‌هاي كاربردي قرار مي‌گيرد. در تجزيه ‌و تحليل داده‌ها، از آمار توصيفي و استنباطي استفاده شده است. جامعه آماري اين پژوهش 250 نفر از كارشناسان سازمان ميراث فرهنگي، صنايع‌دستي و گردشگري هستند كه از طريق توزيع پرسشنامه، داده‌هاي اوليه جمع‌آوري گرديد و در نرم‌افزار spss مورد تجزيه ‌و تحليل قرار گرفت. به ‌منظور آزمون فرضيات، از آزمونt تك‌نمونه و جهت مشخص كردن نرمال يا غير نرمال بودن مولفه‌هاي پژوهش، از آزمون كولموگروف–اسميرنوف استفاده شد. در پايان نيز به‌منظور اولويت‌بندي مولفه‌هاي پژوهش، از آزمون فريدمن استفاده گرديد. يافته‌هاي تحقيق نشان داد كه بين شيوه‌هاي مختلف آموزش و توسعه كارآفريني در صنايع‌ دستي، ارتباط معناداري وجود دارد. همچنين، آموزش از طريق تمركز بر سرمايه‌گذاري در آموزش صنايع‌ دستي در مراكز رشد، پارك‌هاي صنعتي و فنّاوري از نظر اهميت با ميانگين رتبه 3.35 در اولويت اول قرار گرفت و آموزش از طريق تربيت‌ مربي كارآفريني به ‌منظور آموزش شيوه‌هاي نوين با ميانگين رتبه 2.47 و آموزش از طريق تبيين رشته‌هاي هنري مرتبط با كارآفريني صنايع دستي در مقاطع مختلف تحصيلي با ميانگين رتبه 2.25 در اولويت‌هاي بعدي قرار گرفتند و آموزش از طريق ايجاد كارگاه‌هاي آموزشي مباني كارآفريني حوزه صنايع دستي و گردشگري زير نظر سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري نيز با ميانگين رتبه 1.93 از درجه اهميت پايين‌تري برخوردار بود. بنابراين، نتايج حاكي از اهميت تكيه بر شيوه‌هاي نوين آموزش كارآفريني از طريق مراكز رشد، پارك‌هاي صنعتي و فنّاوري به‌منظور توسعه كارآفريني در صنايع دستي بود.

This research seeks to identify and explore the teaching methods and development of entrepreneurship in handicrafts. The methodology of this research is based on the descriptive-survey nature and is among applied research. In analyzing data, descriptive and inferential statistics have been used. The statistical society of this research is 250 experts of cultural heritage, arts and tourism organization. Primitive data were collected by distribution of questionnaires and analyzed by SPSS software. In order to test the hypotheses, the single sample t test was used and the Kolmogorov- Smirnov test was used to determine the normal or abnormal components of the research. Finally, Friedman test was used to prioritize the research components. The findings of the research showed that there is a significant relationship between different methods of teaching and developing entrepreneurship in handicrafts. Also, education through focusing on investment in handicrafts training in growth centers, industrial parks and technology was considered to be the first priority with a mean score of 3.35, and training by educating entrepreneurship trainer in order to teach new methods with a mean of 2.47 and training through explaining arts related to entrepreneurship of handicrafts in different educational levels with a mean score of 2.25 in the next priority, and Education through the creation of educational workshops on entrepreneurship in the field of handicrafts and tourism under the auspices of the Cultural Heritage and Tourism Organization was also less important with a mean score of 1.93. So, the results indicate the importance of relying on modern ways of entrepreneurship education through growth centers, industrial parks and technology in order to develop entrepreneurship in handicrafts. Research objectives: 1. Identify methods for training and development of entrepreneurship in handicrafts. 2. Prioritization of methods for training and development of entrepreneurship in handicrafts using statistical methods. Research questions: 1. What are the methods for training and development of entrepreneurship in handicrafts? 2. How to prioritize the methods for training and development of entrepreneurshipin handicrafts?