تحليل عناصر معماري در محاكمه كافكا

Analysis architectural elements in Kafka’s The Trial

پژوهش حاضر با رويكردي بينارشته اي به بررسي عناصر معماري در رمان محاكمه مي پردازد. هريك از عناصر معماري در ساختمان براي هدف خاصي طراحي و جانمايي مي شوند. استفاده از اين عناصر به شيوه معمول باعث ايجاد آسايش براي كاربران بنا خواهد شد. كافكا در رمان محاكمه، با استفاده هاي پارادوكسيكال از اين عناصر معماري و با نگاهي اكسپرسيونيستي، سعي در بيان مفاهيم مورد نظر خود دارد. اولين نكته اي كه در اين ميان خودنمايي مي كند، بيان مفهوم تناقض است. در اين راستا در دنياي محاكمه حتي در، پنجره، ديوار، پله و ساير عناصر نيز كاربري هاي معمول خود را ازدست داده اند. مفهوم ديگري كه كافكا به ياري اين اجزا بيان مي كند، بيگانگي و تنهايي است كه در سراسر رمان محاكمه ديده مي شود. گويي اين عناصر معماري در درجه اول براي ديگران ساخته شده اند و اين كاربري هاي معمول براي يوزف كا. دربرابر ديگران رنگ مي بازد. اين بيگانگي يادآور ابعاد مختلف زندگي خود كافكا است. آخرين و شايد مهم ترين مفهومي كه كافكا به كمك عناصر معماري بيان مي كند، تحت كنترل و سلطه بودن است كه با ازميان رفتن فضاي خصوصي زندگي يوزف كا. پررنگ تر جلوه گر مي شود.

Each architectural element, in a building, is designed and built for a specific purpose. Using these elements in the usual way will create comfort for users. In The Trial, Kafka tries to express his ideas with paradoxical uses of these architectural elements and with an expressionist view. The first point that appears is the concept of contradiction. In this regard, in the world of The Trial, even the window, the wall, the stairs and other elements have lost their usual uses. Another concept that Kafka expresses with the help of these components, is the concept of alienation and loneliness, which is seen in allover The Trial. It seems these architectural elements are built for others and these common uses will be lost for Josef K. in front of the others. This alienation is a reminder of various aspects of Kafka's personal life. The last but not least concept that Kafka expresses with the help of the architectural elements is being subordination that, with disappearance of the private space of Joseph K.'s life, it becomes more apparent.