بررسي تاثير گسترش شهر مشهد بر سيلاب شهري بين سال‌هاي 1320 تا 1395

The Effect of Mashhad City Development on Its Flooding During 1941- 2016

سطوح نفوذ ناپذير در مناطق شهري در هنگام بارندگي باعث افزايش سرعت خروج رواناب و كاهش فرصت تبخير و تعرق مي شود. اين امر موجب افزايش دبي اوج و كاهش مدت زمان تمركز سيلاب در سيلاب شهري مي‌شود. در اين تحقيق اثر گسترش شهر مشهد بر سيلاب اين شهر مورد بررسي قرار گرفته‌است. براي اين بررسي از مدل EPA SWMM استفاده شد. بررسي ها نشان مي دهد كه مساحت مشهد در سال 1395 نسبت به سال 1320 31.5 برابر شده‌است. در نتيجه سطوح نفوذناپذير اين شهر افزايش داشته است. اين تحقيق نشان داد كه دبي اوج سال 1395 نسبت به سال‌هاي 1320، 1355 و 1365 به ترتيب به ميزان 307، 259 و 177 درصد افزايش داشته‌است. همچنين نتايج نشان داد كه با وجود افزايش وسعت شهر در سال 1395 نسبت به سال 1320 ، زمان تمركز سيلاب از 6 ساعت در سال 1320 به 4.5 ساعت در سال 1395 كاهش يابد.

Impervious surfaces in urban zones, during rainfall, increase the runoff speed and reduce the opportunity for evapotranspiration. This will increase maximum discharge and reduce the time of concentration of flood in urban storm. In this research, the effect of the development of Mashhad on the urban flood has been studied. The EPA SWMM model was used for this study. The studies showed that the surface of Mashhad in 2016 compared to 1941 was 31.5. The results showed that the maximum discharge in 2016 increased to 307, 259 and 177 percent, respectively, compared to 1941, 1976 and 1986. Also, the results showed that despite the increase in the size of the city in 2016 compared to 1941, the time of concentration from 6 hours in 1320 to 4.5 hours in 1395 decreases.