جلوه‌هاي فرهنگ عامه در سفرنامه سه‌سال در آسياي ژوزف آرتور گوبينو

Aspects of folk culture in “Three Years in Asia”: A travel book by Joseph Arthur Gobino

هدف از اين مقاله، بررسي جلوه­ هاي فرهنگ عامه در سفرنامۀ سه سال در آسيا نوشته ژوزف آرتور گوبينو است. نگارندگان بر مبناي روش تحليل محتوا با بررسي گزارش گوبينو از سفر خود به ايران، اشارات گوبينو به فرهنگ عامه را در شش دسته پذيرايي و مهمان­ نوازي، تعارفات، آداب پوشش و انواع آن، جلوه ­هاي هنر ايراني، ويژگي­هاي معماري و شهرسازي ايراني و تفكرات خرافي، بررسي و تحليل كرده­اند. نتيجه اين تحقيق نشان مي­دهد، اگرچه گوبينو در روايت خود از سفر به ايران توانسته است با دقت در جزئيات، شرح مفصلي را از خصايل اخلاقي و عادت­هاي رفتاري ايرانيان ارائه دهد؛ اما با اين­حال نمي­توان تقابل ميان «منِ» اروپايي و «ديگريِ» شرقي را ـ كه زيربناي تفكرات و توصيفات وي از وجوه مختلف زندگي و آداب و رسوم ايرانيان است ـ ناديده گرفت. تقابل ­هايي كه در ذهنيت سياح نسبت به ديگري و آنچه به قلمرو او تعلق دارد و دنبال آن گزارش­ها و توصيفات وي تأثيري مستقيم دارد.

The purpose of this study is to examine the effects of folk culture in Joseph Arthur Gobino's travel book entitled “Three Years in Asia” , based on the content analysis method in which he tries to divide these effect in six categories of hospitality, compliments, customs and types, Iranian art, architectural and urban features and the story of his trip to Iran. Superstitious thoughts were also studied and analyzed. The result of this study shows that although in his account of his trip to Iran Gobino was able to provide a detailed account of Iran's morality and behavior patterns, it would be impossible not to ignore the contrast between the European “I " and the oriental “other” that underlies his thoughts and descriptions of different aspects of Iranian life and customs. Conflicts that have a direct impact on the spectator's mind with the other and with what belongs to his territory, followed by his reports and descriptions.