دياسپوراها؛ حافظه جمعي؛ فناوري‌هاي ارتباطي و اطلاعاتي

Diasporas; collective memory; communication and information technologies

مقاله حاضر در پي بررسي تاثير فناوري­هاي ارتباطي و اطلاعاتي بر ارتباطات مهاجران (دياسپوراها) و تقويت حافظه جمعي آنان در اقصاء نقاط جهان است كه به اين منظور از روش مطالعه كتابخانه ­اي و اسنادي و ابزار فيش برداري بهره گرفته است. حافظه جمعي يا گذشته مشترك همواره برانگيزاننده دياسپوراها براي بازگشت به و حفظ ارتباط با ميهن اصلي بوده است. نتايج مطالعه حاكي از آن است كه با توجه به پتانسيل­هاي فناوري­هاي ارتباطي و اطلاعاتي، ارتباطات جهاني، مفاهيم حوزه دياسپورا و حافظه جمعي را تغيير داده است؛ چرا كه با كم كردن فواصل زماني و مكاني امكان ارتباط مداوم بين افراد دياسپوريك را فراهم كرده و اين امر حس در تبعيد بودن و دوري از سرزمين آبا و اجدادي را تغيير داده است و مهمتر اين كه امكان تشكيل دولت-ملت­هاي رسانه­اي را براي اجتماعات دياسپوريك فراهم كرده است.

The present study tries to examine the effect of communication and information technologies on the Diasporas’ communication and collective memory in different parts of the world. In doing so, documentary research is used. Collective memory or past in common stimulates the Diasporas to have always the desire to come back to the main land and to be in touch with. The findings of the research indicate that due to the potentials of the communication and information technologies, the global communication have changed the concepts of diaspora and collective memory; since these technologies through time and place distance reduction, provide the possibility of continuous communication among Diasporas. Accordingly, the feeling of being in exile and being away from the main land is changed among Diasporas and more importantly, the possibility of media nation state establishment for diasporic communities is provided.