بررسي شاخص‌هاي سلامت اجتماعي زنان شهر فردوس

سلامت اجتماعي عبارت است از ارزيابي توانايي انجام مؤثر، كارآمدي عملكردها، مهارت­ ها و نقش‌هاي اجتماعي فرد در جامعه تعريف مي شود. هدف از نوشتار حاضر ارزيابي وضعيت سلامت اجتماعي زنان شهر فردوس بوده است. اين تحقيق بر مبناي نظريه كييز و با روش‌ پيمايشي از نوع توصيفي انجام شده­، جامعه آماري آن را زنان20 تا 45 ساله شهر فردوس در سال 1395 تشكيل مي­دهند كه براساس فرمول كوكران 304 نفر به روش نمونه‌گيري تصادفي ساده انتخاب ‌شده‌اند. ابزار گردآوري اطلاعات، پرسش­نامه استاندارد شده سلامت اجتماعي كييز است؛ و ميزان آلفاي كرونباخ آن برابر با 0/724 در حد متوسط بدست آمده است. نتايج نشان داد كه ميانگين سني بين گروه سني 20 تا 24 ساله بيشتر از ساير گروه‌ها بوده است؛ و 66% جامعه زنان متأهل و در حدود 42% زنان تحصيلات دانشگاهي داشته­ اند .در بين متغيرهاي زمينه‌اي مورد سنجش در اين پژوهش، ميزان درآمد ماهيانه خانوار رابطه معناداري با سلامت اجتماعي داشته است. ميانگين بهره‌مندي زنان از شاخص‌هاي سلامت اجتماعي در حد متوسط رو به بالا (64%) بوده است. از ميان ميانگين مؤلفه ­هاي سلامت اجتماعي به ترتيب انطباق اجتماعي (24/39%)، پذيرش اجتماعي (22/71%)، شكوفايي اجتماعي (21/44%)، انسجام اجتماعي (19/41%) و سهم ­داشت اجتماعي (16/41%) حائز اهميت بوده است. با توجه به نتايج بايد اشاره به اين كرد كه وضعيت سلامت اجتماعي زنان در راستاي توانمندي ها،عملكردها،سطوح مهارت هاي اجتماعي و نقش هاي جمعي زندگي از موقعيت مناسب و روبه بالايي برخوردار است.