تحليل ادراك شهروندان از پديده سكونتگاه هاي غيررسمي و ساكنان آن مورد مطالعه: شهر مشهد

اين روزها اسكان غيررسمي به نمادي از فقر و آسيب ­هاي اجتماعي بدل شده است. مقاله ­ي حاضر با اتكا به رويكرد كيفي و با تحليل مصاحبه­ هايي با 25 شهروند مشهدي - كه به روش نمونه گيري نظري برگزيده شده بودند-، انجام شده، در صدد واكاوي ادراك و تفسير شهروندان مشهدي نسبت به سكونتگاه هاي غيررسمي و ساكنان اين اجتماعات است. اين تحليل نشان داد مشاركت كنندگان ذهنيت و تلقي اجتماعي متنوعي از ساكنانِ هاي غيررسمي دارند. گروهي آنها را به­ عنوان افرادي مهربان و دلسوز، ساده زيست، كم توقع، سخت كوش و مورد اعتماد مي­ شناسند و گروهي ديگر آنها را دروغگو، تنبل، خلافكار، خشن، بي هدف و غيرقابل اعتماد مي­ پندارند. مشاركت كنندگان از وجود مشكلات مختلف خانوادگي، كالبدي و مسكن، اعتياد به مواد مخدر، جمعيتي، اجتماعي و فرهنگي، آموزشي، اخلاقي، امنيتي، بهداشتي، اقتصادي، فرهنگي و تفريحي، سيستم دولتي و زيرساختي و مسائل كودكان اطلاع داشته، براي اين مشكلات تبيين­ هاي دروني يا بيروني نيز دارند. برآيند پيشنهادهاي مشاركت كنندگان براي رفع يا تقليل مشكلات، آن است كه اتكاي صِرف بر ظرفيت و حمايت سازمان­ هاي دولتي كافي نيست و رفع اين مشكلات نيازمند مشاركت و ارتباط ميان سه سطح ميانه (تشكل‌هاي مردم نهاد)، خرد (ساكنان منطقه) و كلان (حاكميت و سياستگذاري دولتي) است.